Na Wyspie Mocy zaczynamy coś nowego i dostępnego zdalnie. Rozpoczynamy cykl rozmów live, w których chcemy przybliżać Wam tematykę naszej pracy i odpowiadać na Wasze pytania 🙂 Pierwsza z rozmów będzie nosiła tytuł „NVC – między ideałem a życiem”. O Porozumieniu bez Przemocy opowie Aleksandra Mroczko, założycielka Wyspy, a zadawać …
Życzę Wam Świąt pełnych obecności. Obecności przy sobie – kiedy wiem, co u mnie się dzieje. W moim ciele, uczuciach, myślach. Kiedy siebie widzę i słyszę, i z uwagą opiekuję się tym, co prosi o zaopiekowanie. Kiedy odpuszczam dobieganie do wszystkich miejsc i kontrolowanie wszystkiego, co się wokół mnie dzieje. …
W trzecim dniu historii o ciele wszystko zanurza się w ciszy. Gdy o tym dziś myślałam, przypomniał mi się mój egzamin trenerski. Informacją zwrotną miał być obraz, który przywoływali uczestnicy egzaminu, tworzący zarazem grupę odbiorców dla egzaminowanego, prezentującego demo własnego warsztatu. Kasia Kurpińska-Obel, prowadząca, zaczęła tak: „Jesteś jak żaglowiec, który …
Dzisiejszy dzień jest o ciele, które potrzebuje troski, uwagi i czułości. Zostaje jednak potraktowane innymi gestami. Odebraniem wolności, oddzieleniem od bliskich ludzi, przemocą, poniżeniem, zawstydzeniem i torturami. Tak jak można zobojętnieć na tą wielkopiątkową historię, bo słyszało się ją tyle razy, można zobojętnieć na własne ciało, jeśli tak wiele razy …
Dziś zaczynają się przejmujące dni zanurzania się w historię o ciele. Otwiera je gest obmycia nóg. Jeśli nieszczęśliwie zapomnieliśmy, że zbawienie nie polega na szorowaniu siebie z grzechu, zobaczymy dziś tylko to. Ucieknie zupełnie „ale wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was”. Wychowani karami i nagrodami do …
„Powinno się” jest bezosobowe jak zapis martwego języka. Tak różnego od języka życia. „Powinno się” zwiększa napięcie, aż przestrzeli korki. Zawstydza, bo odnosi do powszechnego ideału, który nie istnieje. „Powinnam się cieszyć”. „Nie powinienem się bać”. „Powinnam dać radę” (a nie dałam). „Powinno mi to pójść szybciej”. „Powinno” uśmierca żywe …
To pytanie z kolei zadaję często ja. „Co czujesz, kiedy mi o tym mówisz?” Wiem, że gdy ludzie opowiadają o ważnych dla nich rzeczach, czasem używają kurierów. Takich części siebie, które relacjonują fakty jakby z boku. I dlatego na przykład ktoś się uśmiecha, mówiąc o czymś bardzo bolesnym. Albo opowiada …
Przeczytałam ten cytat ostatnio i pomyślałam, że wszystko zależy, kto i jak wypowiadałby te słowa. Gdyby mówił je ktoś pozbawiony empatii, kto wierzy we wszechmoc ludzkiej woli, brzmiałyby one okrutnie. Każdy, kto doznał fizycznego czy emocjonalnego bólu, wie, jak trudno jest odzyskiwać zaufanie do życia. Gdyby mówił je ktoś, kto …
Pomyślałam ostatnio, że to dwie strony jednego medalu: pośpiech i zmęczenie. Tam, gdzie pośpiech, tam i zmęczenie. Pośpiech skraca oddech. W walizkę jednej godziny pakuje listę zadań, na które potrzeba by było kilku dni. Pilnuje Cię, byś nie tracił(a) cennych seknud. Szybko, szybko, więcej, więcej. A gdy już dowieziesz, zdążysz, …
Jutro jest ostatni dzień przedsprzedaży biletów do grupy rozwojowej online „Praktykowanie asertywności”, która rusza w poniedziałek 27.03. Jeśli zastanawiasz się, czym jest taka grupa rozwojowa, to spieszę z wyjaśnieniem: ✅ to miejsce, gdzie zajmujesz się sobą i nie musisz zajmować się nikim innym, a ja jestem tam dla Ciebie, ✅ …
„Przepraszam za kłopot”. (Choć serce mknie ku: „Dziękuję, to mi dużo daje”). „Nie chcę być ciężarem”. (Choć chciałoby się poczuć, że można puścić ciężar ciała i nie obliczać w głowie, ile ktoś może unieść, bo przecież jeśli będzie za dużo, to powie, a może się okazać, że jestem lekka jak …
Zmęczenie współczuciem – to wypalenie „pomagaczy”. Osób zajmujących się wspieraniem, pomocą, leczeniem. Czyli również takich osób jak ja – bo zawodowo zajmuję się potrzebami innych ludzi i ich wewnętrznym światem. Wysoko wyspecjalizowaną empatię może mieć każdy, nie tylko zawodowy „pomagacz”. Możesz być pełnoetatową mamą, księgową, informatykiem, prowadzić firmę produkcyjną, … …
