Ci z Was, którzy widzieli tu wczorajszą grafikę z książki Siegela, rozpoznają łatwo, ze dzisiejsza jest siostrą tamtej. Siegel pisał, by dziecku, które jest zdenerwowane albo smutne, okazać czułość. Wierzę, że jest to tym bardziej możliwe, gdy uczymy się tego wobec siebie samych. Gdy zgubimy klucze po raz pięćdziesiąty. Gdy …
Gdy zobaczyłam ten obrazek w książce Siegela, zaczęłam się zastanawiać, dlaczego potrzebujemy takich instrukcji: „gdy twoje dziecko czuje zdenerwowanie lub smutek, okaż mu czułość”. Dlaczego czasem dzieje się inaczej – i wtedy smutek i zdenerwowanie dziecka wzbudza u rodziców złość, irytację, zniecierpliwienie? Albo dlaczego płacz dziecka może nas obezwładniać i …
To jest obrazek, który wiele dla mnie mówi o roli kojenia emocji nie tylko w życiu dziecka, ale każdego człowieka. ❤️ Gdy dziecko płacze czy w inny sposób doświadcza emocjonalnego cierpienia, świat miewa na to rozmaite propozycje. „Zobacz, ptaszek leci!” „Masz tu cukierka”. „Wcale nie boli”. „Przesadzasz”. Słyszałam i o takich …
Bliski dorosły opiekun, który koi emocje dziecka, pozwala na to, by taki opiekun uwewnętrznił się w nas na dorosłość. Dlatego dzieciom tak bardzo potrzebny jest ktoś, kto pomaga trudne uczucia nazwać, zrozumieć, przeżyć je i zobaczyć, jak słabną, i z wielkich i wszechogarniających robią się możliwe do ogarnięcia i pomieszczenia …
„Nie histeryzuj!”. Gdybym miała narysować, z czym mi się kojarzą te słowa, na obrazku ktoś stoi z urwaną ręką i płacze, a nad nim druga, „racjonalna” osoba, mówi: „Nie histeryzuj, w szpitalu ci to przyszyją”. Jak ktoś znacznie bardziej okaleczony – bo niewidomy emocjonalnie. Psychowzroczność – to zdolność widzenia, kiedy …
W tym tworzeniu bezpieczeństwa dla dzieci i stawaniu się dla nich przystanią – mam poczucie, że tak bardzo przydaje się odpuszczanie. Na przykład własnej wizji – jak chciałabym, by wyglądała dana sytuacja, co „powinno” stać się po kolei, jakby musiało wyglądać moje „dawanie rady”, gdyby je miała ocenić teściowa, sąsiadka …
Profesor Kazimierz Dąbrowski w swoim przesłaniu nazywał ich tymi, którzy mają lekarstwo dla obojętności świata. Nadwrażliwi, niedopasowani, niosący swoje empatyczne serca w kruchych naczyniach łatwych zranień, cierpiący w zmaganiu z absurdami świata. Dziś coraz szerzej dostępne i znane staje się pojęcie osób „wysoko wrażliwych”, które normatywną wrażliwość poszerza. Napisałam o …
Dziś chciałabym Was zaprosić do tekstu na Aletei, gdzie piszę o zaopiekowaniu się swoją potrzebą wolności, autonomii i decyzyjności [KLIK]. Możemy nie do końca widzieć, gdzie nam jej brakuje, ale powiedzą nam o tym na przykład smutek, apatia albo nieplanowane wybuchy złości. Jak Wy karmicie w tym czasie tę potrzebę? …
To taki czas, gdy kontakt staje się jednocześnie i ważniejszy, i trudniejszy. Trudniejszy, bo mniej go można mieć bezpośrednio, w spotkaniu twarzą w twarz. Trudniejszy, bo drugi człowiek to dziś zagrożenie. Napięta grobowa cisza w supermarkecie, w której było słychać tylko kaszel jednego z pracowników, bardzo o tym wczoraj do …
…choć czasem trudno to widzieć. Gdy złościmy się na siebie o to, że czegoś nie umiemy albo nie dajemy rady, i dowalamy sobie ile wlezie – karmimy swoją agresję i poczucie winy, ale rzadko wtedy szukamy pomysłu jak coś zrobić inaczej albo gdzie iść po wsparcie. Gdy opowiadamy sobie o …
