Ostatni czas tragicznych medialnych doniesień skupia mnie również mocno na świecie przeżyć dzieci, ale też na tym, jak dorośli się odnoszą do tych przeżyć (a tu jest wiele na temat rozumienia w ogóle kim jest dziecko, jaka jest jego sytuacja, jakie są jego fundamentalne potrzeby i jakie możliwości radzenia sobie …
„Rozmowę ilustrują zdjęcia Vivian Maier. Fotografka przez większość życia zajmowała się dziećmi jako niania. Przez całe życie fotografowała. Pudła z tysiącami zdjęć znaleziono dopiero po jej śmierci. ” To przypis ze strony, na której znajduje się zalinkowana przeze mnie w tym wpisie rozmowa (i z której pochodzi fotografia pod spodem). Bardzo zachęcam …
Macierzyństwo to także szansa spotkania z sobą samą. To szansa na spotkanie z poczuciem własnej wartości, które w wyjątkowo nagiej postaci pojawia się wtedy, gdy jesteśmy słabe, zmęczone, zanurzone w monotonii, blisko małych dzieci, gdy nie wyrażają nas zawodowe osiągnięcia i znane ścieżki kompetencji, a wszystko jest nieznane i nowe. …
Od tygodnia walczę z przeziębieniem. To wredny wirus. Nie umiem nazwać części ciała, która nie boli, zwłaszcza nocą. Mogłabym zresztą spać 24h na dobę (gdyby istniała taka nieistniejąca możliwość). Wejście po schodach do droga na Mont Blanc. Tam jednak nie rozpościerają się widoki i perspektywa. Tam, w łazience, rozmnaża się …
To, jak przeżywamy siebie samych – jako kobiety i jako mężczyźni – ma wielki wpływ na to, jakie tworzymy wzajemne odniesienia. Napisałam o toksycznym modelu męskości i o połamanych relacjach z ojcami, które go wzmacniają [KLIK]. A pozytywnie? Pomaga myślenie o tym, że mamy wspólne fundamentalne ludzkie potrzeby, spośród których …
Wiele napięcia rodzi się w nas z brania na siebie zbyt wielu spraw, przez co potem odczuwamy smutek i gniew, że nikt o nas nie dba, podczas gdy często same/sami nie potrafimy zadbać o siebie i potraktować siebie z miłością. Dzielę się z Wami dzisiaj jedną z graficznych inspiracji, jakie …
Krzyk – to język bezsilności i poczucia braku wpływu. To język poczucia braku znaczenia, którym ktoś wyraża swój ogromny żal z powodu bycia niebranym pod uwagę. Często to poczucie jest pamiątką z dzieciństwa, w którym dzieci i ryby głosu nie miały. Pamiątką wielu otrzymanych dowodów, że nic się nie znaczy. …
Takie pamiętam słyszane tu i tam zasady, z dzieciństwa doby kryzysu i przełomu. „Jak będziesz jeść na stojąco, to będziesz mieć grube nogi”. To mnie jakoś ostatnio zatrzymuje i zastanawia. Ta intuicja pokoleń walki o przetrwanie, która zaczęła się w Polsce wieki temu, i choć skończyła Okrągłym Stołem, jakby trwała …
Nad poprzednim tekstem o nagrodach i karach [KLIK], które towarzyszą nam przez całe życie, urwała się chmura ulewnych komentarzy. Od ogromnej wdzięczności po skrajną krytykę, w której było wiele złości i lęku. Przyznam, że od kiedy z mężem odeszliśmy od nagród i kar (stopniowo przez ostatnich kilka lat), w nasze …
Kolega zapytał mnie wczoraj: „a o czym będą te warsztaty?” Zastanowiłam się chwilę, jak to ująć najkrócej, bo szliśmy w zimnie po ulicy, nad którą wisiało niebo zapowiadające deszcz. „Wiesz, będziemy próbowały się zorientować, o co nam chodzi”. „Aha. Bo widzisz, ja zacząłem w weekend majowy czytać książkę, którą mam …
Możemy nie dostrzegać subtelnych form ucieczki od siebie, jakie kryją się w tworzeniu alternatywnych „ja”. Ktoś, kim powinienem być. No i jeszcze słyszane tyle razy: „Bądź najlepszą wersją siebie”. Zawieszeni między pełną niepowodzeń przeszłością a idealną przyszłością („future perfect, past tense”, jak pisała Zadie Smith w „Białych Zębach”) – możemy …
Długo chodził za mną ten temat, albo ja z nim. Ciekawe, czy umiecie znaleźć w tym coś o sobie? Czy Wam się to sprawdza? Napisałam o tym, jak kary i nagrody naszego dzieciństwa zamieniają się w nawyki dorosłego życia. Można przeczytać TU [KLIK]. Limit długości artykułu pozwolił mi napisać tylko …
