„Nie wiem, co się ze mną dzieje”. „Nie mogę sobie znaleźć miejsca”. „Jestem wyczerpana, ale nie mogę odpocząć”. To także oblicze stresu. Osłabienie, ból ciała, poczucie odcięcia. Ale także zadyszka, rozedrganie, natłok myśli, których nie da się uspokoić. Coś przez cały dzień robiliśmy, z kimś się spotkaliśmy, z kimś innym …
To zdjęcie zrobiłam na wąskiej ulicy Padwy. W niedzielę. Za okratowaną witryną sklepu z antykami znajdowała się ona: Nadzwyczaj Miła Kobieta. Przekrzywia na bok głowę (może to pamiątka z dzieciństwa po tym, by nikt nie zamachnął się ścierką lub gorzej) i uśmiecha się infantylnie, na wszelki wypadek, bo ten, kto …
Ciało jest pierwszym męczennikiem chronicznego, ukrytego stresu. Opłaca faktury związane z emocjami, których nie wyrażamy, ilością zadań, jakie na siebie bierzemy i napięciem, jakie przeżywamy, chcąc spełnić oczekiwania innych ludzi. Kiedy zajęci jesteśmy głównie obrabianiem stresu, tracimy zdolność rozróżniania, czym ma sens się przejmować, a czym już nie. Gdzie kończą …
Zapraszam Cię serdecznie do grupy rozwojowej online „Radzenie sobie ze stresem”, w której będziemy oswajać stres. Będziemy uczyć się redukować ten chroniczny i sprzymierzać z tym, który wspiera nas w działaniu. *** Co zyskasz dzięki udziałowi w grupie? 🟢 rozwój własnej wewnętrznej siły dzięki wsparciu, 🟢 możliwość uczenia się takiej …
Mocne pytania, cisza, metafora i analogia. To narzędzia, które ICF (Międzynarodowa Federacja Coachingu) wylicza jako kluczowe umiejętności coacha i umiejscawia je na liście po „budowaniu bezpieczeństwa”, „obecności” i całościowym słuchaniu” „Mocne pytania” to nie pytania, na dźwięk których ktoś pali się ze wstydu albo staje się na fotelu naprzeciw coraz …
„Potulna jest we mnie, kiedy widzę podniesioną dyrektorską brew na szkoleniu dla zarządu. (…) Jest we mnie, gdy w rozmowie automatycznie robię miejsce dla cudzego dyskomfortu, pomieszczam go i biorę na siebie robotę przywracania mojemu rozmówcy komfortu, zapominając sprawdzić, jak sama się z tym czuję, czy aby na pewno mam …
Od schyłku sierpnia chodzę z tym słowem. Także za nim i po jego śladach. „Adaptacja” wzięła się z łacińskiego „ad” („do”) i „aptus” („sprawny”, „zdolny”, „właściwy” – chyba tak to można przetłumaczyć najbliżej, choć przyznam, że bardzo w uszach mi dźwięczy angielskie piękne słowo „apt”, które kojarzy mi się ze …
chcę korowodu chcę muzyki chcę konfetti chcę orkiestry marszowej dla tych którzy w milczeniu starają się przetrwać chcę owacji na stojąco dla każdej osoby która budzi się i rusza ku słońcu gdy wewnętrzny cień ciągnie ją do tyłu Rupi Kaur z tomu „dom ciało”
„- Wszyscy mi mówią, że jestem silna – powiedziała kobieta i zaczęła płakać. Dziewczyna, która płakała chwilę wcześniej, popchnęła po podłodze paczkę chusteczek w jej stronę. W głosie tej pierwszej było rozgoryczenie, które tyle razy słyszałam wcześniej i tyle razy później przy zdaniach, w których kobiety mówiły o swojej sile., …
Nie wiem, jak u Ciebie. U mnie temperatury z 30 stopni wykonały deep dive w 15 i zastygły w tym miejscu na trzy dni. Trzy dni i 2/5 domu już chore. Trzy dni osnuła szarość, mokra, lejąca deszczem albo siąpiąca wilgocią, która wciska się lodowatymi smugami przez każdą szparę w …
οἶκος (czyt. oikos) to po grecku „dom”. Również w starożytnej Grecji οἶκος, dom, to nie tylko ściany, podłoga i dach, ale także osoby w tej przestrzeni. Ich wzajemne odniesienia. Organizacja ich życia. οἶκος – to rodzina. „Miałem dobry dom”, „miałem trudny dom”, „nie miałem domu”. Żadne z tych zdań nie …
Agnieszka Stein i Gosia Stańczyk pisały, że „potrzebna jest cała wioska”, by wychować dziecko, czyli wsparcie wielu ludzi, by nie wypalić się jako rodzic. I naprawdę tak jest, że do większości spraw w naszym życiu potrzebna jest nam cała wioska. Nasza wioska. To niekoniecznie konkretna grupa czy subkultura, do której …
