Jeśli dziecko z emocjami, których nie umie przeżyć, zostaje za karę samo, jako dorosła osoba będzie chodzić podobnymi ścieżkami. Karania siebie, izolowania się, nieujawniania uczuć. Lub ujawniania ich bardzo gwałtownie, gdy już nie da się ich dalej ściskać i zamykać na klucz. Jeśli emocje kojarzą się z karą i opuszczeniem, …
„Posiedź i sobie pomyśl”. „Idź sobie przemyśleć”. To w najlepszym względzie treść komunikatów, którymi rodzice wysyłają dzieci do swojego pokoju czy innego miejsca w domu, gdzie mają „uspokoić się”. Przypuszczam, że słowa, które padają w tych momentach, mogą być bardzo różne, bo mało które dziecko, które krzyczy i płacze, jest …
Czym możesz się podzielić w swoim czasie podczas Kręgu Empatii? Tym, że zgubiłeś/zgubiłaś klucze. Tym, że zapomniałeś, jak to jest odpoczywać. Smutkiem po kłótni z dzieckiem. Obawami z powodu sytuacji na świecie. Poczuciem, że inni decydują za ciebie i wybierają za ciebie. Radością, że jest wiosna. Wszystkim razem, wymieszanym ze …
„Kiedy proszę cię, byś mnie wysłuchał, A ty zaczynasz udzielać mi rad, Nie uczyniłeś tego, o co poprosiłem. Kiedy proszę cię, byś mnie wysłuchał, A ty zaczynasz mi mówić, Że nie powinienem tak się czuć, Tratujesz moje uczucia. Kiedy proszę cię, byś mnie wysłuchał, A ty masz poczucie, że musisz …
Nie ilość relacji z innymi ma wpływ na nasze życie, co ich jakość. I w tłumie można czuć się jak samotna boja na oceanie. Wiadomo też, że jedna bliska relacja to za mało, bo się udusi – jeden człowiek nie pomieści tylu kolorów, które w nas. Że lepiej dwie, albo …
Po pierwsze słucham Ciebie. Tego, co opowiadasz. Tego, co mówi Twoje ciało. Słucham uczuć. Nasłuchuję części Ciebie, które chcą mi coś przekazać – bo czasem mkrofon przejmuje krytyk, czasem inny stróż porządku albo część, która chciałaby sięgać po nowe. Słucham też siebie. Sprawdzam, co skupia moją uwagę. Powracające sformułowania, gesty, …
„Empatia brzmi jakoś tak słabo i niekonkretnie”, powiedziała mi niedawno koleżanka. Zagadzam się w 100 procentach, że możemy mieć takie wrażenie. Ja sama uwielbiam konkrety. Jestem bardzo zajęta, a ilość wyzwań, jakie niesie życie, zaskakuje mnie codziennie, dlatego lubię załatwiać, odhaczać, mieć zrobione, rozwiązane i do przodu. Jednocześnie są rzeczy, …
Nie lubię bezradności. Łatwo już rozpoznaję ją w ciele, w bólu, który unieruchamia cały lewy bark i szyję, a mięśnie sklejają się w kamień. Kiedy opowiadałam o niej ze dwa miesiące temu na sesji wzajemnej z Ulą (jesteśmy dla siebie w taki sposób dostępne już prawie od dwóch lat), przyszło …
To jeden z moich ulubionych tematów. Było to najpierw dla mnie jako dla mamy małych dzieci jedno z największych wyzwań. Przeszłam bardzo długą drogę – najpierw oglądania, jak to było być dzieckiem, które przeżywa smutek, złość, lęk albo wstyd, a potem znajdowania wspaniałych przewodników po rodzicielstwie. Pamiętam też książkę kupioną …
Dochód z ostatniego „Kręgu Empatii” zasilił zbiórkę pieniędzy na zakup rzeczy najbardziej potrzebnych do przetrwania na Wschodzie Ukrainy: generatorów prądu, pilarek spalinowych, krótkofalówek i śpiworów. Tym razem także poszukam konkretnego celu. Tematem naszych rozmów na Kręgu nie była akurat wojna, choć jej echa powracały jako część życia wielu z nas …
Niedawno nasz najmłodszy synek dostał z zerówki opinię o gotowości szkolnej. Zastanowiło mnie, jak wiele razy pada tam słowo „samodzielny”. Do szkoły gotowy jest ktoś, kto umie sam zawiązać sobie sznurówki i zna nazwę stolicy Polski. Niedawno podzieliliście się w komentarzach poczuciem, że trudno jest prosić o pomoc. I myślę …
W trzecim dniu historii o ciele wszystko zanurza się w ciszy. Gdy o tym dziś myślałam, przypomniał mi się mój egzamin trenerski. Informacją zwrotną miał być obraz, który przywoływali uczestnicy egzaminu, tworzący zarazem grupę odbiorców dla egzaminowanego, prezentującego demo własnego warsztatu. Kasia Kurpińska-Obel, prowadząca, zaczęła tak: „Jesteś jak żaglowiec, który …
