– Chcesz herbatę zieloną czy czarną? – Mi tam obojętnie. A czasem tak: – Chcesz kawę w małym kubku czy dużym? – To bez znaczenia. I jeszcze: – Zrobić ci coś do jedzenia? – Nie chciałabym sprawiać kłopotu. I także: – Gdzie ci będzie wygodniej? – Mną się nie przejmuj. …
Zdarza się, że nasza historia odbiera nam po kawałku samych siebie. Że tak wiele było słyszenia „nie” na zwykłe przejawy życia, tak wiele naruszania granic, że czujemy się ze sobą nieswojo. Pokochanie siebie to wyzwanie ponad siły. I właściwie nie wiadomo, co to znaczy. Przypomina mi się Mały Książę i …
Pierwsze – dla mam z Wrocławia – na warsztaty online, które poprowadzę przez 6 piątków zaczynając od najbliższego (15 maja o godz. 19-21:30), w ramach cyklu „Droga do siebie samej”. We wspólnocie niewielkiej grupy kilkunastu osób będziemy się przyglądać potrzebom, granicom i wartościom. Zostały już ostatnie miejsca. Link do informacji …
„Nie histeryzuj!”. Gdybym miała narysować, z czym mi się kojarzą te słowa, na obrazku ktoś stoi z urwaną ręką i płacze, a nad nim druga, „racjonalna” osoba, mówi: „Nie histeryzuj, w szpitalu ci to przyszyją”. Jak ktoś znacznie bardziej okaleczony – bo niewidomy emocjonalnie. Psychowzroczność – to zdolność widzenia, kiedy …
Wiecie, że od czwartku do pojutrza miałam być w Gdańsku? Na pierwszym zjeździe szkoły Coachingu Opartego o Potrzeby (Need-Based Coaching) – nurtu stworzonego przez Pernille Plantener, która miała prowadzić zajęcia. Tak bardzo chciałam wziąć udział w tej szkole, że zapisałam się rok temu. I wiecie co? Ten projekt zaczął się …
„Widzę cię”. „Słyszę cię”. Dostrzeganie – drugi po dawaniu poczucia bezpieczeństwa filar obecności – to dla mnie spotykanie dziecka tam, gdzie jest i w tym, co jest. Im więcej w głowie odpala się kadrów z filmu o tym, jak powinno być, tym mniejsze prawdopodobieństwo spotkania. „Jak powinno być” miewa różne …
W Ewangelii Jana, w której ostatni posiłek Jezusa z uczniami zajmuje bardzo wiele miejsca, zatrzymuje mnie, ile On poświęca czasu, by dać im poczucie bezpieczeństwa. By zapewnić ich, że Go nie tracą. Że będzie. Że praktycznie zostawia Siebie w ich rękach. Siegel i Bryson napisali, że jeśli nie mamy pojęcia, …
Cieszę się, że jestem z sobą i Wami, w tym przedziwnym czasie dziejącym się na świecie, w temacie obecności. Ten temat jakoś dobrze pomaga odkrywać to, co się dzieje w czasie Triduum Paschalnego – dni dla mnie osobistych i wyjątkowych od lat nastoletnich i spotkania z Nim, żywym i pełnym …
Dziś chciałabym Was zaprosić do tekstu na Aletei, gdzie piszę o zaopiekowaniu się swoją potrzebą wolności, autonomii i decyzyjności [KLIK]. Możemy nie do końca widzieć, gdzie nam jej brakuje, ale powiedzą nam o tym na przykład smutek, apatia albo nieplanowane wybuchy złości. Jak Wy karmicie w tym czasie tę potrzebę? …
Mam poczucie, że to działa we wszystkie strony. To coś o potrzebie czucia się kimś ważnym i ok. Przyjętym, znaczącym, mającym głos. To coś o dawaniu innym uważnego spojrzenia, dostrzegania zmęczenia albo zmartwień, pytania o potrzeby. To coś o dostrzeganiu samego siebie w złożoności potrzeb i granic, a nie siebie …
Ból przychodzi z prośbą: „zajmij się mną”. I ten, co zjawia się w ciele. W plecach i głowie. W brzuchu i zabieganych nogach, albo tych, które wrastają w ziemię w bezruchu. Ciało nadaje bólem swoje szalone s.o.s., jak tonący na statku przez radiostację, wierząc, że po drugiej stronie ktoś usłyszy. …
Uciekanie od bólu to podstawowy odruch, który zapewnia przetrwanie. Najbardziej ludzki i w pełni uzasadniony instynkt ochrony siebie. Dzięki niemu nie wkładamy ręki do ognia i nie połykamy gwoździ. Czasami jednak ten instynkt robi nas w konia i nie pozwala zająć się sobą. Albo naprawdę o siebie zadbać. To znaczy …
