„Pięć razy w życiu poczułam wielkie Tak: Tak, które zaczęło się w moim sercu i potem od tego miejsca w sekundę rozeszło się po całym ciele. Czyli święta sprawa: kiedy dwadzieścia dziewięć lat temu po raz pierwszy znalazłam się w ramionach mojego męża. Kiedy pierwszy raz zobaczyłam naszego syna. Kiedy …
Kiedy spotykam się z tym głosem mądrości we mnie, wiem, że medal ma dwie strony. Mija trudne, w którym nieraz człowiek zanurzony jest po uszy. I nie świeci w tunelu żadne światełko, i można tylko nosić siebie ogromnie, ogromnie czule, szukając jednego kolejnego kroku. A jednocześnie mija też to, co …
Przyszła do mnie Zabawa. Pokulała do mnie po podłodze kolorową piłkę. Pomyślałam: „Nie, no co ty, nie mam na ciebie czasu”. Nie przejmowała się, siadła na podłodze po turecku. Powoli, żeby mnie nie przestraszyć. „Żadnych pustych przebiegów, wiesz, jak jest” – spróbowałam jej tłumaczyć. A ona nic nie mówiła, spojrzała …
Tak więc piszę książkę. O uczuciach. I królewski jej kawałek będzie poświęcony czemuś tak drobnemu – jak pauza. Ileż klęsk relacyjnych przydarza się nam dlatego, że pauza nie leży w naszym zwyczaju. Nie przylgnęła do nas, bo kiedyś wszyscy nas poganiali, nie zwracając uwagi na to, co się u nas …
To jedno z oblicz pauzy: opadnięcie, wtulenie, rozluźnienie. Takimi pauzami buduje się równowaga między aktywacją współczulnego układu nerwowego a jego przywspółczulnym ukojeniem. Tak powstaje rytm życia, który pozwala na mobilizację, skupienie, działanie, myślenie i uspokojenie. Bez tego rytmu lądujemy w szarpaniu i wyczerpaniu. Myślimy: ach, potrzebuję wakacji na Malcie, to …
Miewam czasem doświadczenie takich relacji, w których panuje chaos. Gdzie zanim ktoś pomyśli, to już powie. Zanim zna cel tego, co mówi, w naszym „polu” (jak to mawiają psychoterapeuci Gestalt) już leżą słowa, emocje, oceny, historie, relacje. Nie wiem wtedy, czym mam się zajmować. Czy po prostu stać i słuchać, …
Droga Rupi, Chciałabym czasem, by to była podróż dyliżansem – bardziej niż bieg przez płotki. (Czasem, by to było dobre Intercity, jak to, które wozi mnie do poznańskiej szkoły psychoterapii – niechby jeszcze rozdawali kawę z ekspresu i kanapki). Mogłaby to być też i jazda TGV Paryż-Lion, ale po to, …
Pauza to narzędzie wychodzenia z przytłoczenia i nadmiaru. Praktykowana regularnie – pozwala stawać się coraz bardziej autorem własnego życia. Jest miejscem spotkania: ze sobą i z innymi. Pomaga też przyspieszać i podejmować ukierunkowane na cel działanie, gdy spowolnienie staje się znieruchomieniem i utknięciem. Zapraszam Was serdecznie na miesięczne praktykowanie pauzy. …
– Czuję ogromne zmęczenie – powiedziałam do artysty prowadzącego plener, na który latem wybrałam się po dekadach niemalowania. Przechadzał się po naszych stanowiskach i zaglądał, co tam słychać. – Czuję, że czegoś tu brakuje, ale nie wiem czego. – Niech pani odejdzie od sztalugi, pójdzie się przejść. Nie ma sensu …
Gdy spojrzeć na zapis EKG, widać na nim wychyły w górę i w dół. Ostre piki i mniejsze górki i dołki. Oraz chwile, gdy nic się nie dzieje. I mimo że reanimacja człowieka wymaga dużej aktywności, bo przy masażu serca to ponad 100 ucisków na minutę (można to robić do …
Przyszła do mnie pauza i siadła na kolorowym worku sako. Byłam akurat bardzo zajęta, bo mam w życiu sporo wyzwań. Część pojawiła się sama, część sama zaprosiłam. Pauza umościła się na worku i zapytała: – To ta pufa, którą sobie kupiłaś, żeby sobie robić wygodne przystanki? Spojrzałam na nią z …
„W kręgu jest ogień, ciepło, płomień świecy. Ale mamy też wodę, ulgę, łzy. Łzy są naszymi sojuszniczkami. Kiedy siedzimy razem na warsztatach, pudełko z chusteczkami leży na samym środku sali, obok świeczki. Kiedy kobieta płacze, inna kobieta ślizga to pudełko po podłodze. Kiedy inna zaczyna płakać, poprzednia płacząca ślizga pudełko …
