Bezpieczne czuje się dziecko, które wie, że jest ok. Bezpieczne czuje się dziecko, którego rodzice ogarniają swoje dorosłe problemy bez jego udziału. Czyli takie, którego rodzice nie obwiniają go za własne zmęczenie, nie wytaczają armat do własnych kłótni w jego obecności i nie odreagowują na nim swoich złych nastrojów. Bezpiecznie …
Siadła z tyłu i rzekli, że nieśmiała stanęła na przedzie znienawidzili, bo zarozumiała. Prosili ją o radę potem w wątpliwość poddali urągali jej głośno jej milczeniem się zdumiewali Martwili się o nią gdy ambicji nie przejawiała a gdy wyjawiła marzenia uznali, że zwariowała. Obiecali, że wysłuchają potem uszy zatkali pozdrawiali …
Kiedy na świat przychodzi dziecko, rodzi się także Mama. Wszystko się zmienia, ustawienia świata konfigurują się na nowo. Część „ulubionych” ulega zawieszeniu na bliżej nieokreślony czas. Zmienia się konstelacja znajomych. Pojawia się także przemożne zmęczenie wystawionym cały czas radarem na bezpieczeństwo i potrzeby malutkiego człowieka. Była u mnie ostatnio zaprzyjaźniona …
Ze złością jest tak, że gdy nie umiemy jej przeżywać, możemy wpadać w błędne koło. Od poczucia bezsilności (kiedy się nam „zbiera”), do poczucia hipermocy (gdy wywalamy drugiemu człowiekowi „wszystko”). A ponieważ kłótnie podrywają wzajemne zaufanie, doświadczamy dodatkowego ciężaru osłabienia relacji. „Jadą” i po poczuciu własnej wartości osoby, do której …
„Jestem dla Ciebie nieważna”. „Czuję się przez Ciebie nieszanowany”. Ładunki emocji, jakie idą nieraz za tymi komunikatami, mogłyby wysadzić w powietrze świat. Odpalają je zwykłe, codzienne sytuacje. Sięgnął po telefon, gdy chciałaś porozmawiać. Zdecydował sam, a Ty liczyłaś na konsultację. Ziewnął. Zapomniał. Zgubił. Wyrzuciła Ci mapy turystyczne Polski z 1986. …
Jednym z prezentów, z jakim przychodzą dziecięce cząstki nas samych, to zaproszenie do kontaktu z własnym ciałem. Do czucia sygnałów, jakie z niego płyną i do bycia w ruchu, zamiast zastygania w niewygodzie. Potrzeba ruchu i bycie w ruchu to właściwości dzieciństwa. Przez ruch dzieci eksplorują świat, ćwiczą mięśnie i …
„Wewnętrzne dziecko” to rzeczywistość w każdym z nas, niezależnie od tego, czy ją zauważamy. To część nas samych, ogromnie delikatna i krucha, z którą potrzebujemy być w relacji. Dojrzewanie to znajdowanie tej cząstki, budowanie zrozumienia dla jej potrzeb, bycie z nią i troszczenie się o nią. By była zaopiekowana, nakarmiona …
Wyczerpanie. To uczucie, które towarzyszy nam, gdy pozwalamy złości mówić bez naszego udziału. My nie pogadaliśmy z nią, więc ona wypowiedziała się sama. Uruchomiła mięśnie. Nadała słowom rejestry głośności, które w Spotify rezerwujemy tylko dla ulubionych hitów do tańczenia. Spowodowała chwilowy wyrzut adrenaliny, sprawiła, że w końcu wydawaliśmy się sobie …
Jezus zabiera swoje ciało do Nieba. Rozłąka duszy i ciała może być tylko tymczasowa, tak ono jest drogie i ważne. Ciało to ja. Część mojej tożsamości. W „The Chosen” przejęło mnie do głębi ucieleśnienie Jezusa. Jak bardzo mieszka On w swoim ciele. Jak wiele doświadcza w nim swobody. Jak śmieje …
A co, jeśli na beztroskie dzieciństwo nie było miejsca? Jeśli malcy musieli dźwigać dorosłe ciężary? Opiekować wielkie problemy? Posuwać się i robić miejsce na wszystko, co ważniejsze, pilniejsze i bardziej doniosłe? Dziecięce części pozostają wtedy zepchnięte w miejsca trudno dostępne. Zakaz bycia dzieckiem pozostaje zapamiętany w ciele, w myślach, w …
Dorosłość nie polega na tym, że wszystkie części nas samych dorastają. Stają się poważne, wszystko umieją, ze wszystkim sobie radzą. Choć tak się może wydawać. Że dorosłość to również tracenie złudzeń, żegnanie marzeń i życie jak w zegarku. Brak łez (wyschły dawno temu pod wpływem komend „nie becz”, „nie ma …
Jeżdżąc autem dużo już słyszę w reklamach w radio o Dniu Mamy – i o tym, że „mamo, masz prawo zadbać o siebie”. Mam taką myśl, że kiedy potrzeby mamy są od zawsze w zaniedbaniu, to owo prawo do zadbania o siebie może przychodzić w takiej postaci: „A teraz dajcie …
