Dziewczynka z zapałkami

Baśń o Królowej Śniegu nie jest tak daleko od baśni o dziewczynce z zapałkami. Gdy wieje wiatr, pada śnieg, przychodzi potem mróz – rzeczywistość staje się nie do zniesienia dla małej dziewczynki, która nie ma porządnego płaszcza i butów. A zapałki nie ogrzeją, pozwalają jedynie odpłynąć w świat wyobraźni, by …

Gdybym mogła być czymkolwiek

Gdybym mógł być drzewem, dałbym cień wszystkim ludziom. Gdybym mógł być morzem, byłbym spokojny dla wszystkich podróżnych. Gdybym mógł być słońcem, Byłbym chłodną bryzą w upalny dzień. Gdybym mógł być deszczem, dbałbym o to, by ziemia była żyzna. Ale bycie którąkolwiek z tych rzeczy oznacza straconą okazję do bycia z …

Skupiony, uważny, wrażliwy

Coaching to w powszechnym odbiorze ziemia nieznana, głównie dlatego, że coachami nazywają siebie również ludzie, którzy w życiu nawet w pobliżu podyplomowej szkoły coachingu nie stali. W zbiorowej świadomości pokutuje więc obraz kogoś, kto udziela rad, mówi, jak się ubierać, co zjeść na śniadanie albo jak żyć, podaje siebie za …

Lodowate zaklęcia

Myślę, że to taka część w nas, której działalność miewa ogromny wpływ na nasze życie, a jednocześnie trudno jest uznać ją w sobie. Trudno uznać, że jest we mnie ktoś obojętny na możliwości mojego ciała, na moje zmęczenie, na moją potrzebę bliskości możliwej wtedy, gdy nie muszę nikogo udawać. A …

O sztuce opłakiwania (marzeń o) relacji

Redakcja portalu Stacja7 poprosiła mnie o napisanie tekstu o żałobie po relacjach. Oto jego fragmenty: „Kultura, w jakiej żyjemy, nie robi wiele miejsca na opłakiwanie. Powinno się nam udawać, powinniśmy sobie radzić, nie powinno nas boleć i nie powinniśmy zatrzymywać się przy stracie. Jeszcze do niedawna, gdy małe dziecko uderzyło …

Królowa Śniegu

„Siedziała naprzeciwko mnie kobieta nienaganna. Jeśli przeglądając pisma modowe, z przekąsem komentujesz idealne kobiety – ,,nikt tak nie wygląda!” – to powiem ci, że tamta kobieta właśnie tak wyglądała. Nie, żebym ciebie i siebie chciała torturować, ale od szpilek aż po perły, od serum po odbijający światło bronzer, od lśniących, …

Przewlekłe zmęczenie

Do sprawdzenia.🌿💚 Jeśli używasz telefonu, to pewnie znasz taki komunikat, że baterię rozładowują aplikację działające w tle. Podobnie jak w komputerze zajmują one pamięć podręczną, czyli RAM. Podobnie z naszym fizycznym i psychicznym funkcjonowaniem. Stres to ogromnie energochłonna aplikacja „w tle”. Co obracasz w myślach, gdy zostajesz sam(a) ze sobą? …

Co się odsłoni, gdy powiesz „boję się”?

Łatwiej jest mówić „Jestem zestresowany/a” niż „Boję się”. Ktoś zestresowany dźwiga wielkie odpowiedzialności i poważnie traktuje życie. (A ktoś „wyluzowany” – to lekkoduch, nieodpowiedzialny, nieogarnięty życiowo). Ktoś zestresowany zmierza ku sukcesom. Nie ma czasu usiąść – znaczy że jest kimś ważnym i potrzebnym światu. „Zestresowany” ma powody, by się stresować. …

Stres – przyjaciel albo wciągający wir

Stres, a właściwie reakcja stresowa, pełni rolę naszego przyjaciela (tak tak, przyjaciela!), który pomaga nam zmobilizować się do działania, które przyniesie nam skutek, jakiego potrzebujemy. Gdyby nie pobudzenie, które odczuwasz na myśl o egzaminie albo prezentacji na forum Twojego zespołu w pracy, nie zaczęłabyś/zacząłbyś zbierać materiałów, uczyć się i robić …

Jak przetrwać potop w łazience

Ladies and Gents, oto skarpetka. Skarpetka utopiła się. Nie był to zamach na własne życie – leżała spokojnie na podłodze, praktykując relaks pośród misek z rzeczami czekającymi na pranie. Posortowanymi zgodnie z przeważającym kolorem. Jako żywy dowód na to, że relaksować można się w każdych (niemal) okolicznościach. Wtedy, wtedy właśnie …

Przywracanie wrażliwości

Przewlekły stres stępia naszą wrażliwość. Od strony fizjologicznej, stępia naszą wrażliwość na ból albo skupia nasz odbiór bólu  w ciele w jednym dominującym obszarze (na przykład ze stresu może boleć brzuch, ale wówczas nie czujemy, co się dzieje z resztą naszego ciała) – o czym pisze Robert Sapolsky w swojej …

Kiedy stresu jest za dużo

Jestem przekonana, że ilość chorób, będących następstwem stresu, wynika z kultury, w której TO NIEWAŻNE, jak się naprawdę czujemy, zanim będziemy tak chorzy, że dostaniemy L4 i będziemy już musieli zająć się sobą na poważnie. „Kultura” sugeruje, że rozmawiamy o czymś zewnętrznym i po części tak jest – kultura jest …