Ze złością jest tak, że gdy nie umiemy jej przeżywać, możemy wpadać w błędne koło. Od poczucia bezsilności (kiedy się nam „zbiera”), do poczucia hipermocy (gdy wywalamy drugiemu człowiekowi „wszystko”). A ponieważ kłótnie podrywają wzajemne zaufanie, doświadczamy dodatkowego ciężaru osłabienia relacji. „Jadą” i po poczuciu własnej wartości osoby, do której …
Długo utrzymywałam w tajemnicy, że nasz dom jest nadal schronieniem dla bożonarodzeniowych skrzatów. Dlaczego – wiedzieli tylko niektórzy, a ci, którzy nas odwiedzali mogli jedynie snuć domysły, że tak jak ludzie zapominają ściągać lampek z choinek stojących przed domem i wiszą tam aż do lata, podobnie my – po prostu …
Skądś się bierze to, że: – wierzymy, że „idealnie” jest możliwe, – że trzeba się bardzo postarać, żeby inni byli zadowoleni (a na koniec i tak niekoniecznie będą) – że jak siebie utyramy, to wszystko będzie ok, – że jeśli skupimy się na uszczęśliwianiu innych, do nakarmimy się ich zadowoleniem, …
„Jak dasz palec, zjedzą ci rękę”. „Bliscy ludzie szybko znikają”. „Jak się zwierzysz, to… (zostaniesz wyśmiany, ktoś na ciebie nakrzyczy, najesz się wstydu, ktoś sobie pójdzie, twoje sekrety zostaną rozniesione na cały świat)”. „Nie myśl o sobie”. „To, co czujesz, jest nieważne”. Przepisy na bliskość nosimy w sobie od pierwszych …
To ciekawe, że w grudniu potrafimy bardziej martwić się o wysprzątane kąty, niż o to, czy w naszym domu słychać śmiech i czy ludzie się w nim przytulają. To przejmujące, że tak często dźwigamy tyle poczucia powinności odnośnie tego, co musi być zrobione, bo inaczej ąwięta trzeba będzie odwołać. Może …
Po owocnym i pięknym doświadczeniu wakacyjnej grupy rozwojowej, chciałabym Cię zaprosić do udziału w adwentowym projekcie w duchu Człowieczeństwa Bliskości. To nurt, w którym ważne są relacje, szacunek i podmiotowe traktowanie tak siebie, jak i innych ludzi. Adwentowa grupa rozwojowa „Praktykowanie bliskości” wystartuje w piątek 25.11. i potrwa do Wigilii …
Lenistwo. Mamy w kulturze takie słowo, które nadaje etykietę sytuacji, gdy nie zajmujemy się działaniem. Po pierwsze z powodu kultu zajętości, która mierzy wartość człowieka ilością rzeczy, które zrobił. Dlatego łatwo wierzymy, że nie można czuć się gorzej, mieć słabszej formy, potrzebować przerwy. Dać sobie chwili bez ruchu. Z drugiej …
„To, w jaki sposób rodzice reagują na trudne sytuacje – zgubione klucze, upuszczone talerze, pomalowaną ścianę czy dziurę w spodniach – zależy od wielu rzeczy. Po pierwsze od tego, czego sami doświadczyli jako dzieci: czy byli widziani ze światem swoich przeżyć. Czy raczej pełnili funkcję trybika w pragmatycznej organizacji życia …
Gdy za młodu uczyłam się angielskiego pasjami, starając się wychwycić nowe słowa pod głosem polskiego lektora w telewizji, usłyszałam w jakimś filmie zdanie: „You’re overreacting”. Reagujesz nadmiarowo, przesadzasz, reagujesz nieadekwatnie. Dziś jestem przekonana, że ludzie zawsze reagują adekwatnie. Adekwatnie do tego, czego kiedyś doświadczyli i co w nich siedzi. Adekwatnie …
Używamy wielu poruszających obrazów, by opisać przeciwności losu. Są to burze, sztormy, zawieje. Są pustynie bez kropli wody. Są szczyty, na które wtaczamy głaz, jak Syzyf. Jest ogień, w którym próbuje się złoto. Wszystkie te zjawiska opisujemy jako dzianie się na zewnątrz nas. Pytanie, co dzieje się w środku. Bo …
„Stój!!!” – rozległo się na ulicy. Po jednej jej stronie stała jeszcze mama z wózkiem, a po drugiej – chłopiec, na oko sześcioletni. W ręku trzymała telefon, w drugiej zadrukowaną kartkę A4 i próbowała te dwie rzeczywistości połaczyć wzrokiem. „Ręce do góry!!!” – krzyknął pan, który znajdował się na przeciwległym …
„Nie wiem już, co mam jej powiedzieć, żeby przestała płakać”. „Gotuje się we mnie, kiedy słyszę ten pisk i jęk”. „Opowiadam bajkę, zostawiam światło, a on mówi, że się boi sam zasypiać”. „Jak słyszę 'nudzi mi się’, czuję, jak mi się włosy jeżą na głowie”. „No chciałabym popchnąć go do …
