Cieszę się na niego jak dziecko 🙂 I chcę dać Wam znać o jego zawartości także i tu, żeby nie było tak, że wiem o nim głównie ja ;). Kurs online „Jak pomagać dzieciom radzić sobie z emocjami” jest kursem o wspieraniu dzieci i o wspieraniu siebie, gdy jesteśmy rodzicami. …
Czym możesz się podzielić w swoim czasie podczas Kręgu Empatii? Tym, że zgubiłeś/zgubiłaś klucze. Tym, że zapomniałeś, jak to jest odpoczywać. Smutkiem po kłótni z dzieckiem. Obawami z powodu sytuacji na świecie. Poczuciem, że inni decydują za ciebie i wybierają za ciebie. Radością, że jest wiosna. Wszystkim razem, wymieszanym ze …
„Kiedy proszę cię, byś mnie wysłuchał, A ty zaczynasz udzielać mi rad, Nie uczyniłeś tego, o co poprosiłem. Kiedy proszę cię, byś mnie wysłuchał, A ty zaczynasz mi mówić, Że nie powinienem tak się czuć, Tratujesz moje uczucia. Kiedy proszę cię, byś mnie wysłuchał, A ty masz poczucie, że musisz …
Po pierwsze słucham Ciebie. Tego, co opowiadasz. Tego, co mówi Twoje ciało. Słucham uczuć. Nasłuchuję części Ciebie, które chcą mi coś przekazać – bo czasem mkrofon przejmuje krytyk, czasem inny stróż porządku albo część, która chciałaby sięgać po nowe. Słucham też siebie. Sprawdzam, co skupia moją uwagę. Powracające sformułowania, gesty, …
Nie lubię bezradności. Łatwo już rozpoznaję ją w ciele, w bólu, który unieruchamia cały lewy bark i szyję, a mięśnie sklejają się w kamień. Kiedy opowiadałam o niej ze dwa miesiące temu na sesji wzajemnej z Ulą (jesteśmy dla siebie w taki sposób dostępne już prawie od dwóch lat), przyszło …
Dochód z ostatniego „Kręgu Empatii” zasilił zbiórkę pieniędzy na zakup rzeczy najbardziej potrzebnych do przetrwania na Wschodzie Ukrainy: generatorów prądu, pilarek spalinowych, krótkofalówek i śpiworów. Tym razem także poszukam konkretnego celu. Tematem naszych rozmów na Kręgu nie była akurat wojna, choć jej echa powracały jako część życia wielu z nas …
Niedawno nasz najmłodszy synek dostał z zerówki opinię o gotowości szkolnej. Zastanowiło mnie, jak wiele razy pada tam słowo „samodzielny”. Do szkoły gotowy jest ktoś, kto umie sam zawiązać sobie sznurówki i zna nazwę stolicy Polski. Niedawno podzieliliście się w komentarzach poczuciem, że trudno jest prosić o pomoc. I myślę …
Niech przecierają się nam ścieżki bliskości. Najpierw od siebie – do siebie. Do małych i kruchych części, które potrzebują wsparcia i otulenia. Do własnego ciała. Do smutków i radości. Do marzeń o przyszłości i dawnych historii, które potrzebują być opowiedziane. Niech zaufanie skleja nowe ścieżki do drugiego człowieka. Do wiary, …
W drugim dniu historii o ciele kończą się słowa. Nad tym, co można ciału zrobić. Jak skazać je na samotność, pogrążyć w bólu, poniżyć, zawstydzić, umęczyć i zabić. To nie jest zaproszenie, byśmy my zrobili sobie to samo – wówczas ta kaźń niewinnego byłaby czymś kompletnie na próżno. To nie …
Pisanie o mieszczeniu emocji domykam tekstem o stanie, który mój znajomy wyraził stwierdzeniem „Po Buczy już nic się nie chce”. To ważny dla mnie tekst i osobisty – o żałobie wobec wojny. Bardzo wiele jej obecnie doświadczam. „Pomieszczenie emocji” jest przeciwieństwem wyparcia, ale nie jest także wcale „trzymaniem się”. Czasami …
Dziś zaczynają się przejmujące dni zanurzania się w historię o ciele. Otwiera je gest obmycia nóg. Jeśli nieszczęśliwie zapomnieliśmy, że zbawienie nie polega na szorowaniu siebie z grzechu, zobaczymy dziś tylko to. Ucieknie zupełnie „ale wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was”. Wychowywani karami i nagrodami do …
Obiecywaną kontynuację tematu pojemności emocjonalnej znajdziecie TU [KLIK] – piszę o osamotnieniu, jakie może towrzyszyć trudnym emocjom oraz o tym, jak możemy pomagać sobie nawzajem w regulacji uczuć. Wyregulowanie to piękne miejsce pomiędzy zalaniem emocjami a tłumieniem. To miejsce, gdzie otwieramy oczy, otwieramy ramiona, przyjmujemy emocje jak gości, nie tracąc …
