Mnie też porusza ta „inspirująca i żywa społeczność”, która tworzy się w grupach rozwojowych. Cieszę się widząc, jak ciepłe są powitania, jak dobrze przyswojona zasada, że sobie nawzajem nie doradzamy i nie oceniamy. Ania napisała o atmosferze – i z atmosferą jest tak, że ją współtworzą konkretni ludzie swoimi postawami. …
To jest mała Lusia z książeczki pt. „Grzeczna”, która ma status białego kruka. Myślę sobie, że może dlatego, że powinna być sprzedawana w księgarniach jako elementarz dla dorosłych, a nie książeczka dla dzieci. Które dziecko chciałoby czytać o dziewczynce, która była tak grzeczna, że aż znikła? W domu Lusi nie …
Historie uczestników zapadają we mnie głęboko. W grupie rozwojowej poznajemy się po kawałeczku. Tyle i tylko tyle, ile każdy zdecyduje się ujawnić. Są osoby, które przychodzą posłuchać i nie decydują się na dzielenie swoimi kawałkami – i zawsze zachęcam do tego, by iść za swoim wyborem sposobu uczestniczenia w grupie. …
Złość może być jak wilk, który warczy i gryzie, bo… …wpadł we wnyki …czuje się zagrożony …jest ranny i kuleje …ma pusty brzuch i dawno, dawno nic nie jadł. Tak jak wilki nie atakuje bez powodu, tak i nasza złość nie wydarza się bez przyczyny. I choć ludzie obok nas …
To kilka rekwizytów z ostatniego „Kręgu Kobiet z Czułą Przewodniczką”. Niestety jestem tak zajęta tym, co tu i teraz, że zapominam robić zdjęcia podczas spotkań. I zajęta nie tylko tym, by przynieść z auta mandarynki, które w nim zostały. Gdy w piątek padło ostatnie zdanie, zapadła po nim cisza. Wygodna, …
To jest kadr z uroczej przedświątecznej rolki [KLIK] ze spotkania zespołu Wyspa mocy. Twoja wioska w centrum miasta, który mógł ujść Waszej uwadze. Stoimy na nim obie tyłem, ja i Dorota Blumczyńska. Tego dnia weszłam do sali warsztatowej i powiedziałam, „Hej, muszę się uspokoić, bo jadąc tu płakałam. Miałam wczoraj …
Bywało mi bardzo trudno z przełomem roku. Pamiętam bezsenne noce na studiach, pamiętam też – w czasach gdy pracowałam z osobami dorosłymi jako lektor angielskiego w szkole językowej – gdy jeden z uczniów, Andrzej, użył terminu: „depresja noworoczna”. Rozumiałam, że mówi o niepokoju i że – to nie tylko szampan …
Chcę Wam opowiedzieć o najbliższym „Kręgu Kobiet z Czułą Przewodniczką”, który postanowiłam zatytułować „Opowieści Wigilijne”. Kiedy jeżdżę po grudniowym Wrocławiu, odwiedzam grudniowe sklepy, włączam grudniowe radio (nawet bardzo przeze mnie lubiane RMF Classic), kiedy myślę o przygotowaniach do Świąt – czuję się jak aktor w nie swoim filmie. Film ten …
– Jak wyglądam? – pytam męża, gdy spotykamy się w naszym pracowo-domowym dzianiu przy ekspresie do kawy. Czuję od środka przeogromne ssanie w dół, ciążenie ku bezruchowi, zmęczenie. – Zmęczona jesteś. No widać, że zmęczona jesteś. Pytam, bo jakbym sobie nie dowierzała. A przecież to zmęczenie mówi do mnie. O …
Za nami w piątek przepiękne spotkanie Kręgu Kobiet z Czułą Przewodniczką. Odkrywałyśmy ogromnie delikatne części nas, a opiekował się nimi nietypowy rekwizyt, który zaprosiłam do kręgu. Był to czas rozmrażania krain skutych lodem, ogrzewania się przy cieple zrozumienia i wysłuchania, wspólnych poszukiwań i eksperymentów. W piątkowej grupie był komplet, a …
„Nie wiem już, co mam jej powiedzieć, żeby przestała płakać”. „Gotuje się we mnie, kiedy słyszę ten pisk i jęk”. „Opowiadam bajkę, zostawiam światło, a on mówi, że się boi sam zasypiać”. „Jak słyszę 'nudzi mi się’, czuję, jak mi się włosy jeżą na głowie”. „No chciałabym popchnąć go do …
Dzieci mówią do nas cały czas, całymi sobą. Gdy mają dzień, pięć albo siedemnaście lat. My znamy (przynajmniej czasami) język, który ubiera w słowa to, czego chcemy albo co przeżywamy. Dzieci nie mają tak wielkiego repertuaru słów, gdy jest im trudno albo gdy już powiedziały, jak umiały, a my nie …
