Od poniedziałku Aleteia przypomina rozważania do modlitwy różańcowej, o których napisanie Redakcja poprosiła mnie rok temu. Gdy wracam do tych tekstów, mam myśl, że udało mi się oddać coś na temat Boga, w jakiego wierzę. Często we własnych nocach zwątpienia i zaorania trudami. Czasem w chwilach, które są jak tęcza. …
„Deszczowy dzień” – nie opisuje pogody, ale rzeczywistość wewnętrzną, w której czujemy się bardzo źle i oddzieleni od reszty świata. Możemy znać powód tego stanu, a bywa, że wcale nie jest to dla nas jasne. Ta rzeczywistość wewnętrzna zresztą – jak ulewny deszcz, gęsta mżawka albo mgła – tworzy rozmaite …
Od długiego już czasu chodzi za mną pragnienie włączenia do mojej pracy jeszcze bardziej niż dotychczas skarbów mojego pierwszego zawodu – anglistki. Na filologię poszłam, ponieważ angielski był moją wielką miłością, a uczenie ludzi kojarzyło mi się z pomaganiem im w znajdowaniu w sobie tego, co żywe, mocne, co potrzebuje …
Chwile, gdy jest nam najtrudniej i gdy zarazem doświadczamy największego osamotnienia. Takiego, które nie pozwala zawołać o pomoc. Wyjść z czarnej dziury, w której się schowaliśmy. Albo i takie, gdy wcale nie chcemy kontaktu z innymi i potrzebujemy pobyć sami, ale nie wiemy, czym tą przestrzeń pełną trudnych myśli i …
Strach ma wielkie oczy, bo widzi bardzo ogólnie. Wrzuca do jednego wora mnóstwo i na raz. Dokłada tam jeszcze fantazje, przypuszczenia, spodziewania i przeszłe doświadczenia. Dlatego na koniec mówimy: „TO mnie przeraża”. Niejasne pozostaje jednak dla nas, co dokładnie. To sposób działania lęku i to także jego skutek. Tak bardzo …
Używamy wielu poruszających obrazów, by opisać przeciwności losu. Są to burze, sztormy, zawieje. Są pustynie bez kropli wody. Są szczyty, na które wtaczamy głaz, jak Syzyf. Jest ogień, w którym próbuje się złoto. Wszystkie te zjawiska opisujemy jako dzianie się na zewnątrz nas. Pytanie, co dzieje się w środku. Bo …
Znalazłam ostatnio genialną odpowiedź na pytanie, dlaczego bywa nam tak trudno. Ktoś napisał po prostu: „życie”. Nie był to wyraz zgorzknienia. Przeciwnie, ten właśnie krótki wyraz opowiadał o pogodnej zgodzie na brak prostych odpowiedzi. Na odporność psychiczną można spojrzeć jak na zbiór optymalnych strategii radzenia sobie właśnie z życiem. Optymalnych, …
„Człowiek odporny psychicznie nie doświadcza smutku, lęku, bezradności ani złości.” „Człowiekowi odpornemu psychicznie nie zdarzają się doły.” „Ludziom odpornym psychicznie wszystko się udaje”. „Ludzie odporni po prostu się nie martwią”. Jednym z mitów o rezyliencji jest to, że polega ona na możliwości wybierania, które uczucia chcemy czuć i w związku …
Ponieważ tradycyjnie prowadzenie warsztatu angażuje mnie od stóp do czubków włosów (head over heels, jak Anglicy mawiają o zakochaniu), najczęściej przepadam z kretesem i zapominam zrobić jakiekolwiek zdjęcia, żeby Wam pokazać, jak było. Tym razem uratowała mnie Agnieszka, która podesłała mi kilka ogrzewających serce stopklatek. A stopklatka była ważnym tematem …
„She’s got the guts to do it”. Język angielski, w którym zakochałam się od pierwszego wejrzenia, gdy miałam 14 lat i w domu znalazłam książkę „Angielski dla samouków”, wydaną w 1958 roku, w cudowny sposób włącza ciało do rozmowy o naszym życiu psychicznym. Zresztą w każdym języku jakaś intuicja to …
Wrażliwy. Mądry. Opiekuńczy. Brzuch. Czasem przerażony, ściśnięty, czujny. Od kiedy Stephen Porges otwarł wielką rozmowę na temat nerwu błędnego i jego wkładu w nasze funkcjonowanie, coraz więcej uwagi otrzymały właśnie nasze trzewia. W przedziwny sposób połączone z mózgiem, są magazynem naszych doświadczeń, autobiohgrafią, drzewem genealogicznym, kompasem. Brzuch daje nam znać …
„Podziwiam, że coś ci jeszcze się chce w tej sytuacji. Ja rzuciłabym wszystko”. „Co ty, na wakacjach jesteś, pospiesz się!” „Masakra. Dramat. Mówię ci, czarna d…”. Dzielimy się emocjami bezwiednie. Ludzie opowiadają nam o swoich własnych albo próbują nam powiedzieć, co powinniśmy czuć. Czasem zresztą drugi człowiek nie musi w …
