„Nie wiem już, co mam jej powiedzieć, żeby przestała płakać”. „Gotuje się we mnie, kiedy słyszę ten pisk i jęk”. „Opowiadam bajkę, zostawiam światło, a on mówi, że się boi sam zasypiać”. „Jak słyszę 'nudzi mi się’, czuję, jak mi się włosy jeżą na głowie”. „No chciałabym popchnąć go do …
Krąg to szansa spotkania. Spotkania z tym, co podobne do tego, jak mam i spotkania z tym, co całkiem inne. Spotkania z innymi i spotkania z tym, co we mnie. A także – z tym co we mnie w odpowiedzi na spotkanie z drugim człowiekiem. Bo przecież jeśli Krąg ma …
Dzieci mówią do nas cały czas, całymi sobą. Gdy mają dzień, pięć albo siedemnaście lat. My znamy (przynajmniej czasami) język, który ubiera w słowa to, czego chcemy albo co przeżywamy. Dzieci nie mają tak wielkiego repertuaru słów, gdy jest im trudno albo gdy już powiedziały, jak umiały, a my nie …
Dzieci wysłane do izolacji na „przemyślenia”, nie myślą o tym, o czym chcieliby rodzice. O czym myśli roczne dziecko, które – wsadzone do łóżeczka ze szczebelkami, bo „było niegrzeczne” – widzi mamę, znikającą za zamkniętymi drzwiami? O tym, że nie wiadomo, czy nie znikła na zawsze. Że nie wiadomo, jak …
„Nikt mnie nigdy nie pytał, co czuję”. Sposób, w jaki odnosimy się do dzieci, kształtuje sposób, w jaki one potem będą odnosiły się same do siebie. Jeśli rodzice widzą w dziecku głownie to, co zewnętrzne – w co się ubrało („Czy to nie jest wczorajsze koszulka?”), czy ma wokół siebie …
Baśń o Królowej Śniegu nie jest tak daleko od baśni o dziewczynce z zapałkami. Gdy wieje wiatr, pada śnieg, przychodzi potem mróz – rzeczywistość staje się nie do zniesienia dla małej dziewczynki, która nie ma porządnego płaszcza i butów. A zapałki nie ogrzeją, pozwalają jedynie odpłynąć w świat wyobraźni, by …
Gdybym mógł być drzewem, dałbym cień wszystkim ludziom. Gdybym mógł być morzem, byłbym spokojny dla wszystkich podróżnych. Gdybym mógł być słońcem, Byłbym chłodną bryzą w upalny dzień. Gdybym mógł być deszczem, dbałbym o to, by ziemia była żyzna. Ale bycie którąkolwiek z tych rzeczy oznacza straconą okazję do bycia z …
Coaching to w powszechnym odbiorze ziemia nieznana, głównie dlatego, że coachami nazywają siebie również ludzie, którzy w życiu nawet w pobliżu podyplomowej szkoły coachingu nie stali. W zbiorowej świadomości pokutuje więc obraz kogoś, kto udziela rad, mówi, jak się ubierać, co zjeść na śniadanie albo jak żyć, podaje siebie za …
Myślę, że to taka część w nas, której działalność miewa ogromny wpływ na nasze życie, a jednocześnie trudno jest uznać ją w sobie. Trudno uznać, że jest we mnie ktoś obojętny na możliwości mojego ciała, na moje zmęczenie, na moją potrzebę bliskości możliwej wtedy, gdy nie muszę nikogo udawać. A …
Redakcja portalu Stacja7 poprosiła mnie o napisanie tekstu o żałobie po relacjach. Oto jego fragmenty: „Kultura, w jakiej żyjemy, nie robi wiele miejsca na opłakiwanie. Powinno się nam udawać, powinniśmy sobie radzić, nie powinno nas boleć i nie powinniśmy zatrzymywać się przy stracie. Jeszcze do niedawna, gdy małe dziecko uderzyło …
„Siedziała naprzeciwko mnie kobieta nienaganna. Jeśli przeglądając pisma modowe, z przekąsem komentujesz idealne kobiety – ,,nikt tak nie wygląda!” – to powiem ci, że tamta kobieta właśnie tak wyglądała. Nie, żebym ciebie i siebie chciała torturować, ale od szpilek aż po perły, od serum po odbijający światło bronzer, od lśniących, …
Do sprawdzenia.🌿💚 Jeśli używasz telefonu, to pewnie znasz taki komunikat, że baterię rozładowują aplikację działające w tle. Podobnie jak w komputerze zajmują one pamięć podręczną, czyli RAM. Podobnie z naszym fizycznym i psychicznym funkcjonowaniem. Stres to ogromnie energochłonna aplikacja „w tle”. Co obracasz w myślach, gdy zostajesz sam(a) ze sobą? …
