„W kręgu jest ogień, ciepło, płomień świecy. Ale mamy też wodę, ulgę, łzy. Łzy są naszymi sojuszniczkami. Kiedy siedzimy razem na warsztatach, pudełko z chusteczkami leży na samym środku sali, obok świeczki.

Kiedy kobieta płacze, inna kobieta ślizga to pudełko po podłodze. Kiedy inna zaczyna płakać, poprzednia płacząca ślizga pudełko ku niej.

Jak niewidzialne nici: od jednej z nas do drugiej, od drugiej do trzeciej, od poruszenia do poruszenia. Pod koniec mamy już całą tkaninę.

Czym innym jest świat samotnego boju, tylko ja i moja tarcza, trafię albo nie. (…) Po co mi samotność w świecie, w którym tyle jest miłości – i takiej głębokiej, na lata, i takiej skromniejszej, jak uwaga czy czułość.

Im jest mi trudniej, tym trudniej mi po nią sięgnąć. Wtedy czuję, że moje miejsce jest w ciemnym kącie, w pokoju, w którym mam siedzieć sama. Jest tak, jakbym nie zasłużyła, żeby ktokolwiek do tego pokoju wszedł, tak jakbym sobie samej wyznaczała karę – za co? Za to, że mi źle?
(…)

Jak często siedzisz w tym pokoju? Jak często ja tam siedzę? I jakie siły sprawiają, że nie potrafię wtedy wstać, nacisnąć klamki, wziąć telefonu i powiedzieć: 'Czy możesz teraz gadać? Strasznie mi ciężko’?

Dobrze jest tkać nie w pojedynkę. Mieć kogoś obok, kiedy się przeplata wątek na sznurkach osnowy, raz górą, raz dołem, kiedy się szuka sensu, czasem po omacku, czasem wystawiając się na prześmiewcze głosy, czasem z własnym prześmiewczym głosem w tle.

Dobrze jest mieć swój krąg, kiedy się sobie uparcie powtarza, że wszystko ma sens, wbrew tylu rzeczom, których sensu nie widać. Dobrze się uprzeć, że nie jesteśmy same, że łączą nas niewidzialne nici we wszystkich kolorach świata”.

Natalia de Barbaro „Przędza”
—
Tematem listopadowego „Kręgu Kobiet z Czułą Przewodniczką” będzie „Spotkanie”.

🌿 Dwie daty do wyboru: 15.11. (piątek) lub 19.11. (wtorek) o 18:30-21:00
🌿 Wyspa Mocy ul. Bartla 7a/2 we Wrocławiu
🌿 Koszt udziału 120 zł.
Więcej informacji TU [klik].

Zapraszam ciepło 💚
Małgosia

Fot. Canva