Jak człowiek uczy się porzucać siebie i dopasowywać do innych?

Gdy jako dziecko słyszy: „Idź do swojego pokoju”, kiedy złości się albo płacze. Gdy potrzebuje pomocy dorosłego, by poradzić sobie z sytuacją, która je przerasta, ale zamiast wsparcia spotyka się z odmową bliskości.

Gdy słyszy: „Pójdę sobie i nigdy nie wrócę, jak nie przestaniesz marudzić”. „Nie lubię cię, bo nie zjadłaś szpinaku”.

Albo gdy problemy dorosłych wypełniają całą przestrzeń domu, a ono ma „nie przeszkadzać”.

Nie ma niczego gorszego dla dzieci niż utrata miłości rodziców. Prędzej zrezygnują z siebie, niż dopuszczą do takiej katastrofy. Próbują dać dorosłym odczuć, jaka to straszna kara, mówiąc do nich „już nigdy nie będę cię kochać” albo „pójdę sobie i nigdy nie wrócę”, ale wiadomo, że to tylko udawanie i dziecięcy sposób mówienia „pomóż mi” i „potrzebuję cię”. W drugą stronę tego nie wiedzą. Wierzą, że można przestać je lubić z tego powodu, że same nie lubią szpinaku wlbo owsianki.

To, co było dziecięcym dramatem, staje się dorosłym nawykiem spełniania oczekiwań innych z lęku przed odrzuceniem.

Czy musi tak zostać? Nie.

Miłość i przynależność to potężne potrzeby  dziecka, dorosłego i osoby u schyłku życia. Możemy się uczyć, że po to, by je zaspokoić, nie potrzebujemy rezygnować z siebie. Przeciwnie: potrzebujemy samych siebie odważnie wnosić do naszego życia, relacji i świata.

Będziemy się tego uczyć w grupie rozwojowej online „Praktykowanie odwagi”. Zaczynamy 27 stycznia i spędzimy razem 4 tygodnie. Szczegóły i zapisy – TU [KLIK].

Dla osób, które wolą spotkania stacjonarne, przygotowałam warsztat o odporności psychicznej pt. „Odmawianie i radzenie sobie z odmową”, w piątek 10.02.2023 o 18:30-21:00, na Wyspie Mocy przy ul. Bartla 7a/2 we Wrocławiu. Informacje i zapisy – TU [KLIK].

Bądźcie dobrzy dla siebie

Małgosia