„Nieustannie praktykuje autorefleksję, aby doskonalić warsztat coacha”.

To jedna z tzw. kluczowych kompetencji, zawarta w ich liście przez Międzynarodową Federację Coachingu.

Spędziłam na własnej terapii ilość godzin, z których można by ułożyć niejeden gwiazdozbiór i nadal spędzam ich wiele. Powiem więcej: mam nadzieję, że póki będę pracować z ludźmi, póty nogi będą mnie nosić na moją własną terapię.

Oczywiście te godziny oznaczają także wydane pieniądze, ale nie żałuję ani złotówki włożonej w ubogacenie mojego życia osobistego i pracy. Przeciwnie, jestem wdzięczna za możliwość poznawania siebie, budowania relacji ze sobą, która sięga aż do najodleglejszych tkanek i historii, nieraz aż do kości.

Nadal odkrywam ze zdumieniem cząstki mnie, które dyrygują moim życiem, a ja o nich nie wiem i ich nie znam.

Potrzebuję porządnej psychoterapii, by móc w gabinecie z klientem wiedzieć, jak niewiele wiem i nie zajmować roli autorytetu.

By pomieścić piękne i trudne.

Poza psychoterapią uczestniczę także we własnym coachingu i w formach wspierania relacji z własnym ciałem.

Mam piękny zawód, który zamierzam rozwijać dzięki Szkole Psychoterapii, i wykonywać go, towarzysząc ludziom, do ostatniego dnia przed swoją śmiercią – miejmy nadzieję, że jako mądra, ciepła i pełna wewnętrznego życia starsza pani 🙂

A jeśli nie chcesz czekać, aż ja i Ty będziemy mieli po siedemdziesiąt lat, jak to jest, gdy ktoś Ci w życiu towarzyszy, zapraszam na sesje.

Poprzedza je bezpłatna 20-30-minutowa konsultacja. Więcej TU [klik].

Mam jeszcze dwa wolne miejsca w kwietniu. ☺

Z życzeniami dobroci dla siebie 💚

Małgosia

Zdjęcie zrobiła moja córka Ania 🧡