Wczoraj było o meblach. I też o roli, jaką przypisujemy sobie samym we własnym życiu (i że gdy coś pójdzie nie tak w komunikacji między ambasadami, zostajemy bez pełni praw obywatelskich u siebie). A dziś chcę Wam pokazać taki mebel we włoskim apartamencie, gdzie spędzaliśmy w tym roku tydzień naszych …
Więc z Alpami Lepontyńskimi, o wyczekiwaniu na spotkanie z którymi pisałam ostatnio, było tak. Jechaliśmy i przez nie, i pod nimi, ale największą niespodzianką, od której łzy mi leciały, że ręcznik kuchenny w rolce ledwo dawał radę je zbierać, było to, że nasz user-friendly GPS zmienił nam trasę z powodu …
Praktykujemy od 13 miesięcy. Wyjazdy w góry w podgrupach. Mąż jeździ z naszym 15-letnim Krzysiem, ja – z naszą prawie 18-letnią Anią. Jeździmy kiedy się da. Kiedy jest potrzeba. Na pewno tę potrzebę wzmocniła pandemia i fakt, że od marca 2020 większość czasu spędzaliśmy w domu wszyscy razem, 24/7. Wymieniamy …
30 grudnia, późnym wieczorem, zapisałam maczkiem swoją wdzięczność za rok 2020. W pięknym zeszycie*, który podarował mi pod choinkę mój brat bliźniak, za którym bardzo tęsknię, bo nie mieszka w Polsce i z powodu pandemii nie mógł przyjechać do kraju. Zostawiłam wiele wolnego miejsca, by dopisywać te znajdowane jeszcze ciągle …
Obiecałam Wam wczoraj, że dziś podrzucę Wam pomysł na zaopiekowanie się swoim przełomem roku. Opisałam go w tym tekście [KLIK]. Bardzo Was zachęcam do przejęcia się sobą i do takiego podsumowania. Gdy spoglądamy z różnych stron na siebie i to, co nas otacza, możemy bardziej doświadczać swojej sprawczości i mniej …
Jest noc, lecz nie ma ciemności Gdy płacze z zimna maleńki Bóg Opatrzy serca załamane Skruszone poskłada Co ludzkie – staje się boskie To już… Ktoś rozplątuje nerwowo Lampek zasupłany sznur Oddech przyśpieszonych ulic W marszu zatraconych stóp Co ludzkie – staje się boskie To już… Zapach mandarynek Błyszczący papier …
Słowo „nie” dba o mnie. I jak mówi Agnieszka Stein, nie chodzi o to, by używać go od dzisiaj więcej wobec dzieci – co wydaje się najłatwiejszym polem eksperymentalnym – bo możemy coś ważnego zgubić. „Nie przeszkadzaj”, „nie wierć się”, „nie biegaj”, „nie oddychaj”. I ulubione: „nie teraz” (choć na …
Zostawiłam na naszej letniej wsi torbę z rzeczami do mojej dorywczej pracy. Kołonotes z notatkami do warsztatów, pudełko suchych pasteli Koh-i-Noor do malowania flipczartów, nierozcięte arkusze kart potrzeb, które projektowałam z rysunkami odręcznymi na wiosenną edycję „Drogi do siebie samej”. I w końcu chciałam zrobić komplet także dla siebie. By …
U nas pada. Padało całą noc, choć w domu było tak gorąco, że z trudem wszyscy spaliśmy. I gdy patrzę na ten deszcz, to myślę, że to nie jest żaden kasownik. Żadna gruba kreska. „Był luz a teraz obowiązki i poważne rzeczy”. No nie. Tyle ważnych rzeczy za nami. Tyle …
Nie umiem dokładnie tego policzyć, ile to dni – ale od początku wakacji jestem cały czas ze wszystkimi naszymi dziećmi 24/7 (tylko jedną dobę podróżowałam sama w celach nagłej interwencji medycznej). Od początku wakacji przemieszczamy się, przepakowujemy, zmierzamy i wracamy. Kocham być w kupie. Uwielbiam wręcz. Wakacje są dla mnie …
Chciałabym się z Wami podzielić kilkoma darami, które ubogaciły tego lata moje życie. A kocham drobiazgi, które niosą w sobie pamięć osób, miejsc i odkryć – i można je potem zabierać w codzienność. Figurka podarowana przez mojego brata bliźniaka – który wie, jak ogromnie bliska sercu jest mi seria zaprojektowana …
Sobotni leniwy rozruch, czas zbierania myśli, rozstawania z marzeniami o „pospaniu”, gdy część domowników spania od rana nie miała. Boski Andy podsuwa mi na stół talerz. – Zjedz, bo zaraz wystygnie. Stygnie, bo czytam ciekawy artykuł. – Daj, zimne jest, zagrzeję ci – i zabiera z talerza parówkę. Chwytam z …
