Zbliża się czas, który dla części z nas kojarzy się z przygotowaniem do Świąt Bożego Narodzenia. Z nadzieją, że w naszym życiu czegoś przybędzie (na przykład światła, nadziei, więzi czy spełnienia), a czegoś ubędzie (na przykład pośpiechu, osamotnienia, poczucia nieogarniania). Różne wybieramy do tego drogi, z wiarą, że nas zaprowadzą …
Mam wielką wdzięczność dla osób, które dały mi znać, że przedłużona przedsprzedaż kursu o złości nie działała w sklepie. Daję znać, że już wszystko naprawione. Jest mi też głupio, że takie wpadki mi się zdarzają i ta część mnie, która wierzy, że wszystko może i powinno być doskonałe, bardzo wtedy …
Kiedy zostajemy rodzicami, wówczas to, jak ogarniamy własną złość, ujawnia się w zupełnie nowy i nieraz zaskakujący dla nas sposób. Ma też to wielkie znaczenie dla naszych dzieci. Dzieci czytają nasze zachowania jako opowieść o nich, nie o nas. Gdy marszczymy brwi i krzyczymy, wierzą nie w to, żeśmy się …
Trzy lata temu napisałam tekst „Mój przyjaciel, gniew”. O tym, że złość chce nas chronić i daje siłę. Że bez niej bylibyśmy bezbronni jak dziecko w ciemnej ulicy. A dzieci przecież wiedzą, jak tupać i krzyczeć. Potrzebują towarzyszenia, by uczyć się być ze swoją złością, gdy ta potężna fala przelewa …
„Kiedy robił te osobiste uwagi, poczułam się dziwnie”. „Poczułam się nieswojo, kiedy weszła bez zaproszenia i rozsiadła się na kanapie. Zapytałam, czy chce herbaty, ale czułam się bardzo dziwnie”. „To było takie dziwne uczucie, słuchać tego. Siedziałam i nie mogłam wydusić słowa”. Kiedy nie mamy dobrego kontaktu z własną złością, …
Brak kontaktu z własną złością prowadzi nas w dwa miejsca. Jedno z nich – to takie, w którym nie reagujemy na to, co się dzieje, zgodnie z naszym wewnętrznym kompasem. Zgadzamy się na rzeczy, które nam nie odpowiadają („Eee, w sumie może być”). Przystajemy na niewygodne albo niemożliwe do spełnienia …
Gdy spotykam się z ludźmi na warsztatach o potrzebach i granicach, bardzo często słyszę o takiej nadziei, że pokażę sposób działania i mówienia, który spowoduje, że inni będą robili to, co my chcemy. Wiele bólu kryje się na ogół za używanymi w tym celu strategiami: krzykiem, szantażem, karaniem, pretensjami. Mało …
Napisałam kiedyś opowiadanie, w którym mała dziewczynka gubi w tłumie balonik i płacze. Podchodzi do niej starszy pan o bardzo poważnym wyglądzie i mówi: „Nie ma za czym płakać. Życie to same straty. Ja ćwiczę ciągle i bez mrugnięcia okiem tracę na czczo, dwa razy po śniadaniu i trzy razy …
„Chciałabym się nie złościć”. „Żeby tylko to mnie tak nie wkurzało”. Mówimy takie rzeczy, bo bywamy bardzo zmęczeni. Krzykiem, konfliktem, eskalacjami napięcia w domu. Czasem im bardziej nam zależy, żeby tego nie było, tym więcej powstaje spięć i wybucha wulkanów. A tymczasem złość chce o nas zadbać. Nie dopuścić, byśmy …
Zapraszam Was serdecznie i radością do nowej formy rozwojowej, jaką jest 3-tygodniowy kurs online o złości. Jego celem będzie uczenie się, w jaki sposób możemy przeżywać i regulować złość, by stawała się mocą do zmiany i działania, jednocześnie umożliwiając opiekowanie się ważnymi dla nas relacjami. Kurs powstał w wyniku słuchania …
„Wewnętrzny krytyk” to taki opiekun, który tak bardzo chce nam pomóc, że nie widzi, że nas w tym pomaganiu zupełnie opuszcza. Jak rodzic, który opiernicza dziecko w dobrej wierze. Żeby mu się w życiu udało. Żeby nie zginęło w wielkim świecie. Żeby je inni ludzie lubili. Żeby je „zmotywować”. Żeby …
W traktowaniu siebie z życzliwością nie pomaga nam kultura nieustającej oceny, w jakiej żyjemy. Według jej standardów: – Niepowodzenia kierują nas w miejsce, gdzie mówimy do siebie o tym, „jacy jesteśmy”: „beznadziejny w relacjach”, „niezorganizowana”, „słaby z fizyki” – zamiast orientować się, czego nie umiemy i w czym potrzebujemy się …
