Dzieci wysłane do izolacji na „przemyślenia”, nie myślą o tym, o czym chcieliby rodzice. O czym myśli roczne dziecko, które – wsadzone do łóżeczka ze szczebelkami, bo „było niegrzeczne” – widzi mamę, znikającą za zamkniętymi drzwiami? O tym, że nie wiadomo, czy nie znikła na zawsze. Że nie wiadomo, jak …
„Posiedź i sobie pomyśl”. „Idź sobie przemyśleć”. To w najlepszym względzie treść komunikatów, którymi rodzice wysyłają dzieci do swojego pokoju czy innego miejsca w domu, gdzie mają „uspokoić się”. Przypuszczam, że słowa, które padają w tych momentach, mogą być bardzo różne, bo mało które dziecko, które krzyczy i płacze, jest …
Cieszę się na niego jak dziecko 🙂 I chcę dać Wam znać o jego zawartości także i tu, żeby nie było tak, że wiem o nim głównie ja ;). Kurs online „Jak pomagać dzieciom radzić sobie z emocjami” jest kursem o wspieraniu dzieci i o wspieraniu siebie, gdy jesteśmy rodzicami. …
Czym możesz się podzielić w swoim czasie podczas Kręgu Empatii? Tym, że zgubiłeś/zgubiłaś klucze. Tym, że zapomniałeś, jak to jest odpoczywać. Smutkiem po kłótni z dzieckiem. Obawami z powodu sytuacji na świecie. Poczuciem, że inni decydują za ciebie i wybierają za ciebie. Radością, że jest wiosna. Wszystkim razem, wymieszanym ze …
„Kiedy proszę cię, byś mnie wysłuchał, A ty zaczynasz udzielać mi rad, Nie uczyniłeś tego, o co poprosiłem. Kiedy proszę cię, byś mnie wysłuchał, A ty zaczynasz mi mówić, Że nie powinienem tak się czuć, Tratujesz moje uczucia. Kiedy proszę cię, byś mnie wysłuchał, A ty masz poczucie, że musisz …
Nie ilość relacji z innymi ma wpływ na nasze życie, co ich jakość. I w tłumie można czuć się jak samotna boja na oceanie. Wiadomo też, że jedna bliska relacja to za mało, bo się udusi – jeden człowiek nie pomieści tylu kolorów, które w nas. Że lepiej dwie, albo …
Po pierwsze słucham Ciebie. Tego, co opowiadasz. Tego, co mówi Twoje ciało. Słucham uczuć. Nasłuchuję części Ciebie, które chcą mi coś przekazać – bo czasem mkrofon przejmuje krytyk, czasem inny stróż porządku albo część, która chciałaby sięgać po nowe. Słucham też siebie. Sprawdzam, co skupia moją uwagę. Powracające sformułowania, gesty, …
„Empatia brzmi jakoś tak słabo i niekonkretnie”, powiedziała mi niedawno koleżanka. Zagadzam się w 100 procentach, że możemy mieć takie wrażenie. Ja sama uwielbiam konkrety. Jestem bardzo zajęta, a ilość wyzwań, jakie niesie życie, zaskakuje mnie codziennie, dlatego lubię załatwiać, odhaczać, mieć zrobione, rozwiązane i do przodu. Jednocześnie są rzeczy, …
Nie lubię bezradności. Łatwo już rozpoznaję ją w ciele, w bólu, który unieruchamia cały lewy bark i szyję, a mięśnie sklejają się w kamień. Kiedy opowiadałam o niej ze dwa miesiące temu na sesji wzajemnej z Ulą (jesteśmy dla siebie w taki sposób dostępne już prawie od dwóch lat), przyszło …
To jeden z moich ulubionych tematów. Było to najpierw dla mnie jako dla mamy małych dzieci jedno z największych wyzwań. Przeszłam bardzo długą drogę – najpierw oglądania, jak to było być dzieckiem, które przeżywa smutek, złość, lęk albo wstyd, a potem znajdowania wspaniałych przewodników po rodzicielstwie. Pamiętam też książkę kupioną …
Dochód z ostatniego „Kręgu Empatii” zasilił zbiórkę pieniędzy na zakup rzeczy najbardziej potrzebnych do przetrwania na Wschodzie Ukrainy: generatorów prądu, pilarek spalinowych, krótkofalówek i śpiworów. Tym razem także poszukam konkretnego celu. Tematem naszych rozmów na Kręgu nie była akurat wojna, choć jej echa powracały jako część życia wielu z nas …
Niedawno nasz najmłodszy synek dostał z zerówki opinię o gotowości szkolnej. Zastanowiło mnie, jak wiele razy pada tam słowo „samodzielny”. Do szkoły gotowy jest ktoś, kto umie sam zawiązać sobie sznurówki i zna nazwę stolicy Polski. Niedawno podzieliliście się w komentarzach poczuciem, że trudno jest prosić o pomoc. I myślę …
