Myślę, że odrzucenie ciała i postrzeganie go jako „więzienia dla duszy” było również w kulturze sposobem na poradzenia sobie z dramatem śmierci. Jeśli nigdy nie pokochasz swojego ciała, jeśli nie zaczniesz doświadczać przez nie własnej złożoności, relacji ani piękna życia, to nie będzie tak żal, gdy przyjdzie moment, że ono …
Długo, naprawdę długo – od tygodni – szukałam zdjęcia, które pokazałoby, jak to jest pracować z ludźmi w obszarze wspierania rozwoju czy dobrostanu psychicznego. Jak się czuję, pracując jako coach. Zdjęcia, które pokazałoby, jak to jest, mieścić historie, sprawy, doświadczenia, godziny sesji (a przeprowadziłam ich już kilkaset). Szukałam ściany, na …
Nadejdzie czas gdy z radosnym uniesieniem powitasz siebie przybywającego do swych własnych drzwi, w swoim własnym lustrze, i powiesz, usiądź tutaj. Posil się. Pokochasz znowu obcego, który był Tobą. Podaj mu wino. Podaj mu chleb. Podaj z powrotem serce, obcemu, który cię kochał przez całe Twoje życie, którego ignorowałeś dla …
To, jak nas odzwierciedlano, rzutuje na to, jak wyobrażamy sobie odzwierciedlenie w oczach innych ludzi. Jeśli głównym sposobem odbicia naszych pragnień, myśli i potrzeb była ocena, wyobrażamy sobie, że drugi człowiek, zwłaszcza ten, który podchodzi blisko nas – także nas głównie ocenia. Jeśli traktowano nas bez empatii i z chłodem, …
Co się przemieni, jeśli się zatrzymasz? Co niechcianego poczujesz, jeśli odsuniesz wir dziania się? Jakby to było, móc to niechciane poczuć, nazwać, zrozumieć i przytulić? Jakie pragnienia i jaką tęsknotę odkryjesz w sobie, gdy przystaniesz? Ile to zatrzymanie przy sobie doda wagi Tobie samemu/samej i Twojemu życiu, bo jesteś ważniejszy/ważniejsza …
„Czy będą mnie lubić?” „Gdzie będą mnie chcieć?” „Czy mogę?” Przynależność to sprawa życia i śmierci. Przynajmniej do pewnego wieku – gdy ktoś musi nas nakarmić dosłownie, ale i w sensie wielu kluczowych potrzeb psychicznych. Jeśli tak się nie dzieje, pozostaje w nas rana, bo przecież potrzebowaliśmy czuć się ważną …
𝗻𝗶𝗲 𝘄𝘀𝘇𝘆𝘀𝘁𝗸𝗼 𝗰𝗼 𝗿𝗼𝗯𝗶𝘀𝘇 𝗺𝘂𝘀𝗶 𝗯𝘆𝗰́ 𝘀𝗮𝗺𝗼𝗱𝗼𝘀𝗸𝗼𝗻𝗮𝗹𝗲𝗻𝗶𝗲𝗺 𝗻𝗶𝗲 𝗷𝗲𝘀𝘁𝗲𝘀́ 𝗺𝗮𝘀𝘇𝘆𝗻𝗮̨ 𝗷𝗲𝘀𝘁𝗲𝘀́ 𝗰𝘇ł𝗼𝘄𝗶𝗲𝗸𝗶𝗲𝗺 𝗯𝗲𝘇 𝗼𝗱𝗽𝗼𝗰𝘇𝘆𝗻𝗸𝘂 𝘁𝘄𝗼𝗷𝗮 𝗽𝗿𝗮𝗰𝗮 𝗻𝗶𝗴𝗱𝘆 𝗻𝗶𝗲 𝗯𝗲̨𝗱𝘇𝗶𝗲 𝗽𝗲ł𝗻𝗮 𝗯𝗲𝘇 𝘇𝗮𝗯𝗮𝘄𝘆 𝘁𝘄𝗼́𝗷 𝘂𝗺𝘆𝘀ł 𝗻𝗶𝗴𝗱𝘆 𝗻𝗶𝗲 𝗯𝗲̨𝗱𝘇𝗶𝗲 𝘀𝘆𝘁𝘆 𝑟𝑜́𝑤𝑛𝑜𝑤𝑎𝑔𝑎 Rupi Kaur „dom ciało” Nasze wewnętrzne dziecko przychodzi do nas z wieloma cennymi darami – wśród nich znajduje się zdolność bawienia …
Kultura wiecznego zapier*olu otacza nas zewsząd. Co gorsza, siedzi w nas od środka. To głos, który mówi, że robisz ciągle za mało. A jak już robisz dużo, to mówi Ci, że właśnie powinieneś/powinnaś robić coś innego. Zajmujesz się domem, to mówi Ci, że nie pracujesz zawodowo. Zajmujesz się pracą w …
„Jeśli ktoś się nie narodzi na nowo…” „Jeśli nie staniecie się jak dzieci…” Może się nam wydawać, że w rodzeniu się na nowo chodzi o stawanie się tak naprawdę coraz starszym. Pyk! Nadchodzi ranek i rodzimy się doskonali. Robimy wszystko, jak trzeba. Wiemy, umiemy. OGARNIAMY. Po świecie w końcu chodzi …
„Więc czy dostałaś od życia to, czego chciałaś, mimo wszystko? Dostałam. A czego chciałaś? Nazywać siebie ukochaną, mieć poczucie, że jestem kochana na tym świecie.” Raymond Carver “Late Fragment” z tomu „A New Path to the Waterfall”, Atlantic Monthly Press, 1989. Jak odkryłam, że istnieje możliwość, żeby tak się czuć? …
„Jeszcze nie siadłam na ławeczce, a już widzę siebie jakby mniejszą i widzę, że nie sięgam nogami do ziemi – może po to, żebym mogła nimi machać. I już czuję wibrującą w moim ciele radość. Jestem jedna, ale jakby podwójna, ja i Dziewczynka. W co będziemy się dzisiaj bawić?” Natalia …
Na tym zdjęciu, tam daleko w dół trawy, huśta się huśtawce Pawełek z dziewczynką, która też przyjechała tu na wakacje. Pawełek robił podchody przez kilka dni, kręcąc się nieopodal ich domku na rowerze, ale nic z tego nie wyszło. Wczoraj za płot przyszły krowy, które są tu wolno wypasane na …
