Dzielę się w tym filmiku z Wami kolejnym pomysłem, jak zapraszać do swojego życia wsparcie. Dzisiaj o czymś, co możemy robić sami dla siebie. Jestem ciekawa Waszych myśli i doświadczeń w tym obszarze. I czego nowego próbujecie albo chcecie spróbować. Bądźcie dobrzy dla siebie <3 M
Po ostatniej konferencji o wsparciu mam dla Was zaproszenie do pierwszego działania, które może być pomocne w łatwiejszym dostępie do wsparcia, częstszym korzystaniu z niego i szukaniu tego, co nam sprzyja. Jestem ciekawa Waszych myśli i uczuć w związku z tym pomysłem. <3
Właśnie skończyło się moje spotkanie superwizyjne z Jackiem Joksiem. Pisałam już kiedyś, że gdy kończyłam pierwszą szkołę coachingu, miałam myśl, że jeśli mam wykonywać ten zawód, to chciałabym superwizować się właśnie u niego (choć, jak się okazało, Jacek wtedy jeszcze nawet superwizorem nie był, podjął kształcenie w tym kierunku dopiero …
…czyli dlaczego lepiej, gdy wsparcie staje się dla nas sposobem na życie – o tym była wczorajsza konferencja, w której miałam przyjemność dzielić się z Wami myślami i doświadczeniami na portalu Kierunek Niebo. Mówiłam o kulturze rywalizacji, która pozbawia nas poczucia połączenia z innymi ludźmi i życzliwości dla siebie samych. …
Już jutro wieczorem (20:00) na portalu Kierunek Niebo możecie posłuchać mojej konferencji o wsparciu. 💚 Bardzo się ucieszyłam z zaproszenia do podzielenia się czymś na ten temat właśnie – nie tylko dlatego, że pracuję sama w obszarze wspierania innych, ale dlatego, że w dużej mierze jesteśmy społeczeństwem ludzi samotnych i niewysłuchanych. …
Chodził mi ten warsztat po głowie już bardzo długo. I w końcu wylądował w marcowym kalendarzu. Zaplanowałam go na piątkowy wieczór, 12 marca. Pierwsza inspiracja do niego pochodzi jeszcze z epoki, gdy spotykałyśmy się na warsztatach na żywo przy kawie i herbacie, i rozmawiałyśmy o tym, że w regulacji emocji …
Gdyby to była powtórka z rozrywki, to zaczęłoby się od „Para-ment Pikczers [i tu głośne ryczenie lwów] prezent – ują”, potem liryczne pianino by się włączyło i równie lirycznym głosem przemówiłby Andrzej Zaorski: „Kulisy srebrnego ekranu”. A później padłoby słynne: „Fajny film wczoraj widziałem…” Jak dalej – kto pamięta, ten …
Kolor żółty nieodmiennie kojarzy mi się ze strefą komfortu i bezpieczeństwa w modelu stref regulacji, jaki znam od Agnieszki Stein z warszawskiego Bliskiego Miejsca. Dlatego bardzo się cieszę, że Bartek przystroił nas na grafice poniżej w ten kolor, bo tylko dzięki przebywaniu w bezpieczeństwie emocjonalnym i komforcie (i to regularnie) …
Dziś ostatnia moja propozycja w ramach cyklu spoglądania realistycznie na relację (mimo że Kamil, Fotoedytor Aletei, ozdobił moje teksty bardzo idyllicznymi obrazami 😉 ). Narzędzie, o jakim przeczytacie TU [KLIK], pomaga mierzyć się z tym, co uznajemy za „krytykę” i naprawdę wnosi bardzo wiele ulgi do bycia we dwoje. Bardzo …
Różne to mogą być rzeczy. Te, których pragniemy od innych jak kania dżdżu, i cierpimy, gdy nie przychodzą. I których odmawiamy sobie samym jak najzimniejszy, najbardziej odległy i obojętny rodzic. Może tym być: życzliwość, bez której, jak bez słońca i wody, nic delikatnego w nas nie przeżyje i nie rozkwitnie, …
Dziś w ramach zaproszenia do relacyjnych praktyk [KLIK] – takie zaproszenie ode mnie: do oglądania swoich myśli, którym często dajemy taką wiarę, jakby były obiektywnym odzwierciedleniem rzeczywistości, a nie… naszymi myślami. Jest to jednocześnie rzecz, która pociąga mnie bardzo w terapii ACT (Acceptance and Commitment Therapy), o której czytam i …
Bywa, że żyjemy obok siebie i wydaje się nam, że widzimy siebie nawzajem, a jednak każdy w związku mógłby opowiedzieć, jak bardzo niewidziany albo niesłyszany się czuje. Może to, że pośpiech, że własne oczekiwania zasłaniają wszystko, albo że już nie dostrzegamy za wiele, bo od razu słowa i działania drugiego …
