Dziś kolejne święto o ciele. Tak ukochanym, że zabranym do Nieba, by nie cierpiało rozłąki. Jak ma się ono na naszym świecie? Głównie żyje odseparowane. Staje między nami a nim filozofia, kultura, idee i nasze osobiste trudne historie, gdy je nam na różne sposoby odbierano. Zbyt poważnie wzięliśmy Kartezjusza, który …
Serdeczny przyjaciel. Chce być ciągle w kontakcie. Wysyła mnóstwo sygnałów o tym, że potrzebuje być blisko. I cierpiliwie czeka. Ciało. Mimo że ciało tak bardzo nas potrzebuje, bywa z nami w relacji nieodwzajemnionej. Pompuje krew, dba o nasz oddech w każdej sekundzie, gdy nawet o tym nie myślimy i jest …
Niech przecierają się nam ścieżki bliskości. Najpierw od siebie – do siebie. Do małych i kruchych części, które potrzebują wsparcia i otulenia. Do własnego ciała. Do smutków i radości. Do marzeń o przyszłości i dawnych historii, które potrzebują być opowiedziane. Niech zaufanie skleja nowe ścieżki do drugiego człowieka. Do wiary, …
W trzecim dniu historii o ciele wszystko zanurza się w ciszy. Gdy o tym dziś myślałam, przypomniał mi się mój egzamin trenerski. Informacją zwrotną miał być obraz, który przywoływali uczestnicy egzaminu, tworzący zarazem grupę odbiorców dla egzaminowanego, prezentującego demo własnego warsztatu. Kasia Kurpińska-Obel, prowadząca, zaczęła tak: „Jesteś jak żaglowiec, który …
W drugim dniu historii o ciele kończą się słowa. Nad tym, co można ciału zrobić. Jak skazać je na samotność, pogrążyć w bólu, poniżyć, zawstydzić, umęczyć i zabić. To nie jest zaproszenie, byśmy my zrobili sobie to samo – wówczas ta kaźń niewinnego byłaby czymś kompletnie na próżno. To nie …
Dziś zaczynają się przejmujące dni zanurzania się w historię o ciele. Otwiera je gest obmycia nóg. Jeśli nieszczęśliwie zapomnieliśmy, że zbawienie nie polega na szorowaniu siebie z grzechu, zobaczymy dziś tylko to. Ucieknie zupełnie „ale wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was”. Wychowywani karami i nagrodami do …
Dla Aletei napisałam w tym tygodniu tekst o tym, gdzie szukać nadziei [TU – KLIK]. Dzielę się miejscami, w których szukam jej sama. Tak jak w przewlekłej chorobie czy w kryzysie, podobnie w obecnej sytuacji – od tego, czy znajdziemy nadzieję, zależy bardzo wiele. Wiadomo, że zależy głównie tam, gdzie …
Coraz ciemniejsze robią się dni. Rozpoznają to jakoś szczególnie dobrze drzewa, które zmieniają liściom kolor*. Wbrew coraz bardziej szarej barwie nieba (gdy jechałam wczoraj na światłowód, by prowadzić warsztat o dbaniu o siebie, nad sobą miałam gorejące czerwienią i pomarańczem chmury – jak serdeczne i definitywne pożegnanie lata). Bez światła …
Uczucia, podobnie jak ciało, bywają rzeczywistością całkowicie lekceważoną w tym, co nazywamy przejawami życia duchowego. Wielu ludzi działa tak, jak gdyby żyli w przekonaniu, że Boga interesuje wyłącznie nasza głowa, nasze myśli, nasze „idealne ja” i ocena moralna naszych czynów. Nie wiem, czy w takiej wizji w ogóle zostaje jakieś …
Uderza mnie, że to „Boże” – „Ciało”, które część z nas dzisiaj obchodzi. Kolejne ucieleśnione święto. Bardziej się tego powiedzieć już nie da: że Bóg ma ciało. Choć przecież o tym jest Zwiastowanie, Wcielenie i cała Pascha. Procesyjnie dziś w wielu miejscach to Ciało będzie noszone, będą Mu sypane kwiaty, …
Zastanawiając się w zeszłym tygodniu nad tematem do Aletei na Wielki Tydzień, doszłam do wniosku, że chciałabym opowiedzieć choć mały kawałeczek o „ciężarach nie do uniesienia” – czyli o tym, w jaki sposób pewne doświadczenia z dzieciństwa mogą wpływać na religijność. Napisałam więc w weekend taki tekst, dzisiaj opublikowany – …
…czyli dlaczego lepiej, gdy wsparcie staje się dla nas sposobem na życie – o tym była wczorajsza konferencja, w której miałam przyjemność dzielić się z Wami myślami i doświadczeniami na portalu Kierunek Niebo. Mówiłam o kulturze rywalizacji, która pozbawia nas poczucia połączenia z innymi ludźmi i życzliwości dla siebie samych. …
