Terapia ACT (Acceptance and Commitment Therapy, terapia akceptacji i zaangażowania) stworzyła piękną koncepcję i zarazem narzędzie pracy z ludźmi. Nazywa się ono „twórczy brak nadziei” (creative hopelessness).

Russ Harris opisuje je jako pełen uważności i empatii sposób towarzyszenia ludziom w odkrywaniu, że to, co robili do tej pory, nie działa. Że wybierane sposoby unikania bólu wcale nie sprawiały, że on znikał. Że bardziej sensowne byłoby zaakceptowanie, że on istnieje i szukanie innych sposobów radzenia sobie z tym faktem.

Myślę, że to narzędzie może być ogromnie przydatne w trudnościach, kryzysach i rozczarowaniu w małżeństwie. Napisałam o tym dla Aletei TU [KLIK]. O wyborze drogi, która na początku wydaje się trudniejsza, ale za to pojawia się na niej wiele światła i nadziei.

Z życzeniami dobroci dla siebie <3

Małgosia