„Możesz czuć to, co chcesz czuć”.

„Uśmiechnij się, a samo ci wszystko przejdzie”.

„Do wesela się zagoi”.

„Nie ma się czego bać”.

Jestem ciekawa, jakie Wam przychodzą na myśl sentencje, które słyszeliście na temat trudnych uczuć. I które mimo swojego radosnego przesłania w stylu „zen” sprawiały, że robiło się coraz trudniej. Nic nie mijało, nic się nie goiło, a maska uśmiechu nie pozwalała doświadczyć bliskości z innymi ludźmi.

Latami może nieraz słyszeliśmy, że trudne uczucia miną tym szybciej, im mniej będziemy zwracać na nie uwagę. Choć przecież w odniesieniu do ciała – rzadziej mawiamy, że choroba przejdzie, jeśli ją zignorujemy. Gdy nam zimno – nie twierdzimy, że zimno minie, jak nie będziemy o nim myśleć, ale raczej szukamy swetra. Gdy rozpada się dom – to go remontujemy. Uczucia jednak to taka sfera, w której najbardziej na świecie utrwaloną postawą jest unikanie. Niezajmowanie się nimi.

W ebooku „Dziennik czuć” zamieściłam taką sentencję: „Jeśli czegoś w sobie nie przywitasz, to także się z tym nie pożegnasz”. Jeśli unikamy spotkania z trudnymi uczuciami, znieczulając się na różne sposoby (np. jedząc, oglądając seriale, surfując po internecie*), one wcale nie odchodzą. Nawet zresztą nie maleją. Rosną sobie w rozpaczliwej nadziei, że ktoś je zobaczy. Stają się coraz głośniejsze, coraz bardziej odczuwalne w ciele. Lęk ściska żołądek, smutek siada na klatce piersiowej i nie pozwala się ruszyć, złość napina mięśnie w gotowości do walki, wstyd zalewa i zatyka gardło. Tak bardzo nasze uczucia chcą być zauważone i przywitane. Tęsknią za tym, by w końcu ktoś im powiedział „Dzień dobry! Widzę cię”.

Stąd „Dziennik uczuć”. Mała, 72-stronicowa pomoc w spotkaniach z uczuciami. Tymi trudnymi. Ale jeśli z tymi trudnymi się nie spotykamy, cały świat blednie, i tych przyjemnych, wznoszących, od których czujemy dreszcze radości – też jest coraz mniej.

Donoszę Wam z radością, że od 1 grudnia „Dziennik uczuć” zagości w sklepie. 🙂

A jakie uczucia w Was szczególnie tęsknią za spotkaniem?

Bądźcie dobrzy dla siebie <3

M

*jedzenie jest pyszne, seriale – mega, Internet – ciekawy i konieczny do życia. Jednak nie wspierają nas, gdy stają się głównie strategią na unikanie spotkania z tym, co nas gniecie.