Po modyfikacjach przekazuję w Wasze ręce „Bliskie kalendarze adwentowe 2023”. Wiem, że są tacy, co na nie czekają. Zapraszam Was, którzy sięgniecie po nie po raz pierwszy i Was, dla których to będzie kolejny adwent z Człowieczeństwem Bliskości. Przekazuję w Wasze ręce dwa – „Bliski, osobisty kalendarz adwentowy 2023” dla …
Chcę Wam opowiedzieć o najbliższym „Kręgu Kobiet z Czułą Przewodniczką”, który postanowiłam zatytułować „Opowieści Wigilijne”. Kiedy jeżdżę po grudniowym Wrocławiu, odwiedzam grudniowe sklepy, włączam grudniowe radio (nawet bardzo przeze mnie lubiane RMF Classic), kiedy myślę o przygotowaniach do Świąt – czuję się jak aktor w nie swoim filmie. Film ten …
– Jak wyglądam? – pytam męża, gdy spotykamy się w naszym pracowo-domowym dzianiu przy ekspresie do kawy. Czuję od środka przeogromne ssanie w dół, ciążenie ku bezruchowi, zmęczenie. – Zmęczona jesteś. No widać, że zmęczona jesteś. Pytam, bo jakbym sobie nie dowierzała. A przecież to zmęczenie mówi do mnie. O …
Czasem uczucia dzieci nie są w domu widziane, za to bardzo wyraźna jest ekspresja uczuć dorosłych. Gdy rodzice ciągle się złoszczą lub przeżywają kryzysy, które ich pochłaniają bez reszty – dzieci uczą się, że na ich własne emocje nie ma w domu miejsca. Jeśli nie znajdą miejsca na emocje w …
Za nami w piątek przepiękne spotkanie Kręgu Kobiet z Czułą Przewodniczką. Odkrywałyśmy ogromnie delikatne części nas, a opiekował się nimi nietypowy rekwizyt, który zaprosiłam do kręgu. Był to czas rozmrażania krain skutych lodem, ogrzewania się przy cieple zrozumienia i wysłuchania, wspólnych poszukiwań i eksperymentów. W piątkowej grupie był komplet, a …
Zawsze mi się wydaje, że tyle piszę do ludzi o tym, co robię i do czego zapraszam, że wychodzi z tego drugi etat, a ja wypadam z lodówki. A potem przyjaciółka, która czasem korzysta z mojej pracy, mówi mi: „Co Ty tam robisz w listopadzie, tyle się u mnie działo, …
„Nie wiem, co czuję, bo nigdy się dowiedziałem, że to coś ważnego”. Przynoszę do domu kulę niepokoju, którą mam w brzuchu. Nie wiem, czy chcę usiąść, czy gdzieś iść, daleko, daleko. Spotkałem dziś wielu ludzi, w okularach i bez, wysokich i niskich, śmiejących się i poważnych jak marmur posadzki, po …
„Nie wiem już, co mam jej powiedzieć, żeby przestała płakać”. „Gotuje się we mnie, kiedy słyszę ten pisk i jęk”. „Opowiadam bajkę, zostawiam światło, a on mówi, że się boi sam zasypiać”. „Jak słyszę 'nudzi mi się’, czuję, jak mi się włosy jeżą na głowie”. „No chciałabym popchnąć go do …
Krąg to szansa spotkania. Spotkania z tym, co podobne do tego, jak mam i spotkania z tym, co całkiem inne. Spotkania z innymi i spotkania z tym, co we mnie. A także – z tym co we mnie w odpowiedzi na spotkanie z drugim człowiekiem. Bo przecież jeśli Krąg ma …
Dzieci mówią do nas cały czas, całymi sobą. Gdy mają dzień, pięć albo siedemnaście lat. My znamy (przynajmniej czasami) język, który ubiera w słowa to, czego chcemy albo co przeżywamy. Dzieci nie mają tak wielkiego repertuaru słów, gdy jest im trudno albo gdy już powiedziały, jak umiały, a my nie …
Dzieci wysłane do izolacji na „przemyślenia”, nie myślą o tym, o czym chcieliby rodzice. O czym myśli roczne dziecko, które – wsadzone do łóżeczka ze szczebelkami, bo „było niegrzeczne” – widzi mamę, znikającą za zamkniętymi drzwiami? O tym, że nie wiadomo, czy nie znikła na zawsze. Że nie wiadomo, jak …
„Nikt mnie nigdy nie pytał, co czuję”. Sposób, w jaki odnosimy się do dzieci, kształtuje sposób, w jaki one potem będą odnosiły się same do siebie. Jeśli rodzice widzą w dziecku głownie to, co zewnętrzne – w co się ubrało („Czy to nie jest wczorajsze koszulka?”), czy ma wokół siebie …
