Skupienie na „dawaniu” może być także jedną ze strategii ucieczki przed bliskością.

Bliskość jest tam, gdzie w jakiś sposób rodzi się nasza zależność od drugiego. Odkrywamy, że potrzebujemy. Kogoś więcej niż samych siebie. Że potrzebujemy innych ludzi.

Bycie „dawcą” to sposób, by tej potrzeby nigdy nie ujawnić.

Przyjmowanie – jest o tym, że ciebie potrzebuję. Zamiast więc „niepotrzebnie”, „nie było trzeba” i „to na pewno nie dla mnie i nie o mnie” – to wdzięczność za twój dar, który wzbogaca moje życie, ma szansę zbudować bliskość.

m