W trzecim dniu historii o ciele wszystko zanurza się w ciszy. Gdy o tym dziś myślałam, przypomniał mi się mój egzamin trenerski. Informacją zwrotną miał być obraz, który przywoływali uczestnicy egzaminu, tworzący zarazem grupę odbiorców dla egzaminowanego, prezentującego demo własnego warsztatu. Kasia Kurpińska-Obel, prowadząca, zaczęła tak: „Jesteś jak żaglowiec, który …
Pisanie o mieszczeniu emocji domykam tekstem o stanie, który mój znajomy wyraził stwierdzeniem „Po Buczy już nic się nie chce”. To ważny dla mnie tekst i osobisty – o żałobie wobec wojny. Bardzo wiele jej obecnie doświadczam. „Pomieszczenie emocji” jest przeciwieństwem wyparcia, ale nie jest także wcale „trzymaniem się”. Czasami …
Obiecywaną kontynuację tematu pojemności emocjonalnej znajdziecie TU [KLIK] – piszę o osamotnieniu, jakie może towrzyszyć trudnym emocjom oraz o tym, jak możemy pomagać sobie nawzajem w regulacji uczuć. Wyregulowanie to piękne miejsce pomiędzy zalaniem emocjami a tłumieniem. To miejsce, gdzie otwieramy oczy, otwieramy ramiona, przyjmujemy emocje jak gości, nie tracąc …
To tekst, który w zeszłym tygodniu zagościł na łamach Aletei – o umiejętności, którą możemy w sobie rozwijać, i która polega na mieszczeniu w sobie rozmaitych uczuć i stanów. Porównuję w tym tekście nasze wnętrze do mieszkania, gdzie to, co do nas przychodzi, potrzebuje się pomieścić – bo inaczej urośnie …
Gabinety na Wyspie Mocy na Bartla 7a/2 są po to, by pomieścić Wasze historie, Wasze sprawy, plany, marzenia. Obawy i poczucie straty za tym, co potrzebuje być opłakane. Tęsknotę za nowym i pragnienie zmiany. Nowe zamierzenia i plany. Choć (jak zauważyła ostatnio jedna z klientek) w architekrurze pomieszczeń na Wyspie …
Wczoraj był mój dzień w gabinecie na Bartla. Opowiadałam niedawno znajomej, dlaczego moim marzeniem w gabinecie były fotele. Dlatego że sesja zaczyna się od tego, że człowiek daje sobie miejsce. A jeśli dopiero tego się uczy, to łatwiej to robić z pomocą drugiego człowieka, który organizuje to miejsce dla Ciebie. …
W historii o Kopciuszku zawsze zastanawiały mnie dalsze losy dziewczyny, która mogłaby o sobie powiedzieć przez długi czas, że wylosowała w życiu krótszą słomkę. Funkcjonując w toksycznym środowisku bez nikogo, kto by ją wspierał, przejmowała na siebie absolutnie wszystko, co na nią zrzucał niezbyt ogarnięty i na pewno nie opiekuńczy …
Istnieją różne rodzaje empatii i wszystkie są dla mnie poruszające. Okazujesz empatię, gdy opierniczasz przyjaciela, kiedy widzisz, jak znowu wybiera powtarzanie schematów, które mu szkodzą. Okazujesz wtedy empatię tej części w nim, która cierpi i która ma tego dosyć, a Ty ją widzisz i słyszysz głośniej niż on sam. Jednocześnie, …
„Moja córka dała mi kiedyś taką nauczkę, że odtąd sprawdzam, czy rozmówca rzeczywiście chce słuchać dobrych rad lub słów podnoszących na duchu, zanim zacznę je wypowiadać. Pewnego dnia oświadczyła nagle, patrząc w lustro: 'Jestem brzydka jak świnia’. 'Jesteś najpiękniejszą istotą, jaką Bóg kiedykolwiek stworzył’, odparłem. Rzuciła mi zdesperowane spojrzenie i …
Dla Aletei napisałam w tym tygodniu tekst o tym, gdzie szukać nadziei [TU – KLIK]. Dzielę się miejscami, w których szukam jej sama. Tak jak w przewlekłej chorobie czy w kryzysie, podobnie w obecnej sytuacji – od tego, czy znajdziemy nadzieję, zależy bardzo wiele. Wiadomo, że zależy głównie tam, gdzie …
Od początku wojny w Ukrainie najczęściej odwiedzanym tekstem na mojej stronie jest ten wrześniowy, w którym cytowałam wiersz Barańczaka „Jeśli porcelana to wyłącznie taka” [TU – KLIK]. W swojej refleksji pisałam o tym, że doświadczenie traumy utrudnia patrzenie w przyszłość i wiązanie z nią jakichkolwiek marzeń i nadziei. I że …
„Moje ciało mnie zawiodło”. Czasem mówią tak sportowcy, którzy nie osiągnęli wymarzonego wyniku, ale doznali kontuzji. Czasem powie tak ktoś, kto chciał w nocy popracować, ale zasnął. Czasem w ogóle na głos nie mówimy tego, ale bywa, że coś podobnego myślimy. Planowanie sobie – a ciało sobie. Jakby było nas …
