Słowo, które zmienia życie

Zamyka drzwi. Dogasza tlące się nadzieje. Popycha do tworzenia historii, w której wszystko widać od najgorszej strony Straszy, że zostaniemy na świecie sami. Składa się tylko z trzech liter. Słowo „nie”. Otwiera drzwi. Daje nadzieję. Pozwala zaczynać historie, w których można zobaczyć wszystko od najlepszej strony. Zapewnia, że stworzymy głębokie …

Dziewczynka w nylonowym fartuszku

Ilekroć przekraczam próg szkoły, odzywa się we mnie mała postać w granatowym i najbrzydszym w klasie fartuszku. Daje znać ściskiem brzucha. Widzę, że idę w kozakach, które sobie sama kupiłam, sukience wybranej z namysłem i pewnie w makijażu, mam więc niezbite dowody na to, że jestem już dorosła. A jednocześnie, …

Odwaga przyznania się do siebie

– Przyszłam po Pawełka – mówię, słysząc w domofonie szkolnym: „Halo?”. – Poszedł na zajęcia z eksperymentów – słyszę. To pierwszy moment, gdy myślę „Co za porażka, nie wiem, kiedy moje dziecko kończy zajęcia”. – A gdzie będę mogła go odebrać po zajęciach? – Nie wiem, teraz jest na eksperymentach, …

Smutny i wesoły

– Mamo, co robisz? – Sernik. – Ten co lubię? – Tak. – To ja chcę z Tobą!!! Oj, nie miałam pojęcia, że nasz (już zaraz 8-letni) Pawełek chciałby ze mną. Sernika to nigdy razem jeszcze nie robiliśmy. – Niestety już skończyłam… – odpowiadam. – Hm. Szkoda! A za chwilę …

Najodważniejsza wyprawa życia

Musiała to być ogromnie odważna wyprawa. Na jej końcu mędrcy znaleźli scenę, która w ubóstwie dekoracji przedstawiała więzi. Dziecko otoczone miłością i bezpieczeństwem. Mamę, na którą można liczyć i tatę, który jest obecny i bliski. W sumie była to rodzina patchworkowa. Mama została mamą zanim nastąpił ślub. Mąż nie był …

Opiekun, który prowadzi ku życiu

Poprosiłam Was ostatnio o wybór pierwszego tematu w Nowym Roku i zdecydowanie wygrała odwaga. 🙂 Bardzo się z tego cieszę, bo odwaga to taki cudowny opiekun, który: ⭐️ otwiera przed nami drzwi do tego, co nowe i piękne, ❄️ pomaga podejmować decyzje, dające nam szansę na rozwój, ⭐️ pozwala ujawniać …

Styczniowa wdzięczność i odwaga

Styczeń jest dla mnie jak przystanięcie na peronie w ośnieżonej górskiej miejscowości i pozwalanie, by pospieszne na torach obok jechały beze mnie. Nie dlatego, że brakuje mi zajęć. Potrzebuję chwili, by zobaczyć, dokąd dojechałam, i jaki chcę wybrać dalszy cel podróży. Czy nie pomyliłam składu. Co mam w walizce i …

Zmarszczki

[Noworocznie dla Czytelników, którzy nie używają FB] Pod koniec 2022 roku odkryłam, że pod moimi oczami biegną niezliczone ścieżki zmarszczek. Zdziwiło mnie to odkrycie, jak nieustannie dziwi mnie moja metryka. Po części dlatego, że ciągle czuję się jak nowicjusz, jak człowiek, który chce tylu nowych rzeczy się nauczyć, doświadczyć, wypraktykować. …

Wcielenie

Tajemnica Wcielenia. Bóg przyjąl ludzkie ciało. Możesz zrobić więc to samo. Przyjąć swoje ciało. Przyjąć – czasem jak wędrowca po latach wygnania. Ugościć je najlepszą herbatą pod słońcem, choćby z wyszczerbionego kubka, zanim sprawisz sobie lepszy. Możesz przyjąć je kołysaniem na fotelu. Albo śpiewem, tańcem i podskokami. Możesz je przyjąć …

Smutek przytulony

Nie piszę o tych drobinach rozczarowań, które chrzęszczą w świątecznych makowcach, po to by odbierać sobie i Wam radość tego czasu. Uchylam zresztą rąbka mojego codziennego świata oszczędnie, umiem w nim poruszać się sprawnie, wybierać to, co ma sens. Nie piszę też po to, żebyście mnie żałowali albo myśleli „ale …