Nie lubię bezradności. Łatwo już rozpoznaję ją w ciele, w bólu, który unieruchamia cały lewy bark i szyję, a mięśnie sklejają się w kamień. Kiedy opowiadałam o niej ze dwa miesiące temu na sesji wzajemnej z Ulą (jesteśmy dla siebie w taki sposób dostępne już prawie od dwóch lat), przyszło …
Dochód z ostatniego „Kręgu Empatii” zasilił zbiórkę pieniędzy na zakup rzeczy najbardziej potrzebnych do przetrwania na Wschodzie Ukrainy: generatorów prądu, pilarek spalinowych, krótkofalówek i śpiworów. Tym razem także poszukam konkretnego celu. Tematem naszych rozmów na Kręgu nie była akurat wojna, choć jej echa powracały jako część życia wielu z nas …
Niedawno nasz najmłodszy synek dostał z zerówki opinię o gotowości szkolnej. Zastanowiło mnie, jak wiele razy pada tam słowo „samodzielny”. Do szkoły gotowy jest ktoś, kto umie sam zawiązać sobie sznurówki i zna nazwę stolicy Polski. Niedawno podzieliliście się w komentarzach poczuciem, że trudno jest prosić o pomoc. I myślę …
Niech przecierają się nam ścieżki bliskości. Najpierw od siebie – do siebie. Do małych i kruchych części, które potrzebują wsparcia i otulenia. Do własnego ciała. Do smutków i radości. Do marzeń o przyszłości i dawnych historii, które potrzebują być opowiedziane. Niech zaufanie skleja nowe ścieżki do drugiego człowieka. Do wiary, …
W drugim dniu historii o ciele kończą się słowa. Nad tym, co można ciału zrobić. Jak skazać je na samotność, pogrążyć w bólu, poniżyć, zawstydzić, umęczyć i zabić. To nie jest zaproszenie, byśmy my zrobili sobie to samo – wówczas ta kaźń niewinnego byłaby czymś kompletnie na próżno. To nie …
Pisanie o mieszczeniu emocji domykam tekstem o stanie, który mój znajomy wyraził stwierdzeniem „Po Buczy już nic się nie chce”. To ważny dla mnie tekst i osobisty – o żałobie wobec wojny. Bardzo wiele jej obecnie doświadczam. „Pomieszczenie emocji” jest przeciwieństwem wyparcia, ale nie jest także wcale „trzymaniem się”. Czasami …
Dziś zaczynają się przejmujące dni zanurzania się w historię o ciele. Otwiera je gest obmycia nóg. Jeśli nieszczęśliwie zapomnieliśmy, że zbawienie nie polega na szorowaniu siebie z grzechu, zobaczymy dziś tylko to. Ucieknie zupełnie „ale wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was”. Wychowywani karami i nagrodami do …
Obiecywaną kontynuację tematu pojemności emocjonalnej znajdziecie TU [KLIK] – piszę o osamotnieniu, jakie może towrzyszyć trudnym emocjom oraz o tym, jak możemy pomagać sobie nawzajem w regulacji uczuć. Wyregulowanie to piękne miejsce pomiędzy zalaniem emocjami a tłumieniem. To miejsce, gdzie otwieramy oczy, otwieramy ramiona, przyjmujemy emocje jak gości, nie tracąc …
To tekst, który w zeszłym tygodniu zagościł na łamach Aletei – o umiejętności, którą możemy w sobie rozwijać, i która polega na mieszczeniu w sobie rozmaitych uczuć i stanów. Porównuję w tym tekście nasze wnętrze do mieszkania, gdzie to, co do nas przychodzi, potrzebuje się pomieścić – bo inaczej urośnie …
Gabinety na Wyspie Mocy na Bartla 7a/2 są po to, by pomieścić Wasze historie, Wasze sprawy, plany, marzenia. Obawy i poczucie straty za tym, co potrzebuje być opłakane. Tęsknotę za nowym i pragnienie zmiany. Nowe zamierzenia i plany. Choć (jak zauważyła ostatnio jedna z klientek) w architekrurze pomieszczeń na Wyspie …
Wczoraj był mój dzień w gabinecie na Bartla. Opowiadałam niedawno znajomej, dlaczego moim marzeniem w gabinecie były fotele. Dlatego że sesja zaczyna się od tego, że człowiek daje sobie miejsce. A jeśli dopiero tego się uczy, to łatwiej to robić z pomocą drugiego człowieka, który organizuje to miejsce dla Ciebie. …
Obejrzałam kilkanaście dni temu „Gladiatora” – film, który widziałam w czasie kinowej premiery w 2000 roku. Gdy rozmawiałam jakiś czas temu ze znajomym o tym, na co patrzymy i jak patrzymy, okazuje się, że zasadniczo ludzie oglądając ten sam film zauważają zupełnie inne historie. Ta historia mnie powaliła. Powiem Wam, …
