Napisałam parę lat temu tekst zatytułowany „Opiekun osoby dorosłej”. Pamiętam, że miał on duży odzew i myślę sobie dzisiaj, że nic dziwnego. Bo opiekun osoby dorosłej, gdyby taki zawód istniał, zabierałby Ci z rąk telefon o 21:00 i szykował wygodną poduszkę do relaksu z dobrą książką, muzyką, śpiewem ptaków albo …
Czego potrzebujesz jako kobieta? Ja – empatii, troskliwego spojrzenia i spowalniania (bo nawykowo przyspieszam jak TGV i dopiero co wsiadłam w Paryżu, a już jestem pod Lyonem). Uznania, że mogę czuć złość albo smutek. Bycia widzianą i słyszaną. Prawa do głosu i przestrzeni, by ten głos mógł się podgłaśniać – …
Nasze myśli nie biorą się znikąd. Od najmłodszych lat dzieci wyciągają wnioski na temat siebie samych, ludzi, świata. Kiedy otacza je emocjonalne bezpieczeństwo i przewidywalność, wnioskują, że świat jest bezpiecznym miejscem. Kiedy mogą liczyć na wsparcie, kiedy doświadczają trudności, wnioskują, że więzi są najlepszym oparciem, które pozwala iść do przodu, …
Kiedy podpisuję własnym nazwiskiem cytat na grafice, mam na ten temat różne myśli. Część z nich powoduje mój dyskomfort, napięcie w ciele i nieprzyjemne uczucia. Inna część jest bardziej o tym, że wśród moich znanych i lubianych autorów akurat nie znalazłam dzisiaj sformułowania, którym chciałabym się z Wami podzielić. Nasze …
Nosimy razem ze sobą wszędzie playlisty naszych myśli. Są z nami tak samo jak ulubione piosenki ze Spotify, jak radio włączane w aucie, by szybciej minął korek. Choć w tym mamy więcej wolności: gdy jakiś utwór nam skrzypi, przełączamy częstotliwość. Osłuchała się już po tysiąc razy puszczana na stacji z …
Dziś Dzień Walki z Depresją i rano przywitał mnie piękny obrazek autorstwa @AndrzejRysuje – na którym parasolem na chmury i burze własnych myśli staje się dialog. Przyznam Wam, że w moich wyobrażeniach najważniejszą rolą „Kręgu Kobiet z Czułą Przewodniczką” jest wyciąganie ludzi z samotności (w której możliwy jest jedynie dialog …
Jutro ostatki i jutro też spotyka się wtorkowa grupa „Kręgu Kobiet z Czułą Przewodniczką”. Będziemy się na nim przyglądać tej części nas samych, która dba o naszą odrębność. Nie ma jej w książce Natalii de Barbaro, ma tam swoją krewną w postaci Dzikiej Dziewczynki, którą będziemy zapraszać do Kręgu na …
Dzieci są zawsze w pozycji zależnej od swoich dorosłych opiekunów. Nie są w stanie pójść ze swoimi potrzebami gdzie indziej – zaczynając od tego, by ktoś je nakarmił i zapewnił dach nad głową, kończąc na fundamentalnej potrzebie, by ktoś je kochał i chronił. Kiedy nie mogą się złościć, przestają ujawniać …
Kiedy moja terapeutka mówi mi „Jest pani zła”, bywa, że bardzo się dziwię. Wydaje mi się, że opowiadam o sytuacjach, w których czuję smutek albo bezsilność. Coś jednak z mojej mimiki twarzy, napięcia w moim ciele lub właśnie „zgaśnięcia” oznak witalności musi komunikować, że chodzę naokoło złości. Że ją obchodzę. …
W szkole – poganiają nas. W pracy – poganiają nas, albo poganiamy się sami. Autorka książki „Chłopki” pisze, że wisi nad nami smagający kiedyś, wieki temu, bat. Pośpiech, rywalizacja, lęk przed oceną – wpychają nas do trybu przetrwania. A tam jest jedynie przetrwanie. Nie ma rozwoju, nie ma doświadczania własnej …
To jest mała Lusia z książeczki pt. „Grzeczna”, która ma status białego kruka. Myślę sobie, że może dlatego, że powinna być sprzedawana w księgarniach jako elementarz dla dorosłych, a nie książeczka dla dzieci. Które dziecko chciałoby czytać o dziewczynce, która była tak grzeczna, że aż znikła? W domu Lusi nie …
To kilka rekwizytów z ostatniego „Kręgu Kobiet z Czułą Przewodniczką”. Niestety jestem tak zajęta tym, co tu i teraz, że zapominam robić zdjęcia podczas spotkań. I zajęta nie tylko tym, by przynieść z auta mandarynki, które w nim zostały. Gdy w piątek padło ostatnie zdanie, zapadła po nim cisza. Wygodna, …
