Zatrzymuje mnie ostatnio myśl, jaki to silny kulturowy wzorzec – że musimy „sobie poradzić” i to poradzić sobie sami. Że wtedy jest tzw. „sukces życiowy”. I to wtedy zasługujemy na szacunek. Innych ludzi i własny. Kiedy sami sobie radzimy. Tkwi w tym jakieś ogromne kłamstwo – i to dotyczące tego, …
Przygotowując warsztaty o granicach, zastanawiałam się, jakiego użyć obrazu. Przyszedł mi do głowy taki, jak widać na obrazku pod tekstem. Kiedyś narysowałabym płot. Może drzwi. Zamknięte albo otwarte. Dziś jednak granice dla mnie mają początek znacznie bliżej, niż w okolicach płota. W sercu, ciele, uczuciach, myślach. Do tego, by rozmawiać …
Jak życiodajne jest słowo „dziękuję”. Kiedy mówisz „dziękuję” dajesz znać drugiemu człowiekowi, że ma Ci coś do zaofiarowania. Choćby to były zwykłe, drobne rzeczy. Zrobione zakupy. Podany posiłek. Odebranie paczki na poczcie. Zawiezienie dzieci do szkoły. Zamieszanie kawy. Dobre słowo. Dziękując, pozwalasz drugiemu poczuć się bogatszym w dobro. Kompetentnym. Zauważonym. …
Znacie może film „Podaj dalej” (2000), w którym grał Haley Joel Osment, James Caviezel, Helen Hunt, Kevin Spacey, a nawet Jon Bon Jovi? Utknęło we mnie to hasło jakoś mocno. Mały Trevor mówił, że „the world is a shitty place”, i trudno się z nim nie zgodzić. Wymyślił jednak oddolną …
Odkryłam ten film ze zdumieniem kilka tygodni temu. To bliska, ciepła i wzruszająca opowieść o małej społeczności mieszkańców wyspy na Kanale La Manche, która musi sobie poradzić z traumami i stratami II wojny światowej. Temu odbudowaniu siebie służy głębia wzajemnego spotkania i przyjęcia oraz… jeszcze kilka innych rzeczy. Garść moich …
