Wiem, że kochacie Kalendarz na Wielki Post i bardzo się z tego cieszę. Jest on o tym, jak to jest, gdy ktoś patrzy na nas przez okulary pełne miłości, czyli prawdy. Gdy zauważa nas z troską, akceptacją i współczuciem. W języku polskim nazwa przygotowania do Wielkanocy brzmi naprawdę bardzo nieszczęśliwie. …
To rysunek „terapeutyczny”, który narysowałam przeszło tydzień temu. Terapeutyczny, bo oswajałam nim swoje lęki. Jestem ja i mój lęk, są 4 wanny wody spadające na metr kwadratowy. Jest ciepło światła bramy, do której wchodzę na jedne ze swoich terapeutycznych zajęć, gdzie w roli pacjenta jestem ja. Chcę Wam napisać, …
Mnie też porusza ta „inspirująca i żywa społeczność”, która tworzy się w grupach rozwojowych. Cieszę się widząc, jak ciepłe są powitania, jak dobrze przyswojona zasada, że sobie nawzajem nie doradzamy i nie oceniamy. Ania napisała o atmosferze – i z atmosferą jest tak, że ją współtworzą konkretni ludzie swoimi postawami. …
„Potulna jest we mnie, kiedy widzę podniesioną dyrektorską brew na szkoleniu dla zarządu. (…) Jest we mnie, gdy w rozmowie automatycznie robię miejsce dla cudzego dyskomfortu, pomieszczam go i biorę na siebie robotę przywracania mojemu rozmówcy komfortu, zapominając sprawdzić, jak sama się z tym czuję, czy aby na pewno mam …
Niedawno nasz najmłodszy synek dostał z zerówki opinię o gotowości szkolnej. Zastanowiło mnie, jak wiele razy pada tam słowo „samodzielny”. Do szkoły gotowy jest ktoś, kto umie sam zawiązać sobie sznurówki i zna nazwę stolicy Polski. Niedawno podzieliliście się w komentarzach poczuciem, że trudno jest prosić o pomoc. I myślę …
„Wszyscy tyle robią. Nie mogę się zapisać do armii. Mam poczucie, że nic nie robię” – zadzwonił do mnie mój mąż, prywatnie z kategorią wojskową E z powodu uszkodzenia nerwu wzrokowego (widzi w zasadzie tylko na jedno oko). Nie muszę Wam pisać, że włosy dęba mi stają na głowie, gdy …
Jeśli dziecko odczuwa smutek, a rodzic mu mówi, że ma się uśmiechnąć – dziecko zapamiętuje, że po to, by być akceptowanym, musi porzucić siebie. Podobnie wtedy, gdy płacze, a rodzic na nie krzyczy, by przestało się mazać, nakładając na łzy palące piętno wstydu. Podobnie gdy dziecko się boi, a najbliższy …
„Deszczowy dzień” to niekoniecznie taki, w którym pada deszcz. Może być całkiem słoneczny albo sypać śniegiem. „Deszczowy dzień” sprawia wrażenie, że zaczął się dziesięć tygodni temu i skończy za pół roku. Tego dnia zegarki stają w miejscu, w krainie bezczasu. A czasem ruch wskazówek przekonuje nas, że zostaliśmy w tyle, …
O samotności mężczyzn mówi się mało. Wiele mówią za to statystyki (nie)leczenia przez nich depresji i samobójstw (w zeszłym roku w Polsce wśród osób, które skutecznie odebrały sobie życie, 77% stanowili mężczyźni). Utarło się z dziada pradziada, że proszenie o pomoc to obciach. Że facet przed nikim się nie powinien …
Jest to jedna z tych rzeczy, które kocham w mojej pracy. Że moją rolą nie jest udowadnianie, że to ja jestem ekspertem od życia klienta (bo w żadnej mierze nie jestem), ale bycie dla niego. By to on mógł doświadczać swojej autonomii, wyboru, zasobów. By mógł rozwijać swoją sprawczość. Dlatego …
Wyobraź sobie, że czyjeś życie upływa w domu, w którym cokolwiek by nie zrobił, otrzyma naganę. Kupił chleb, a mógł przecież bułki. Pozmywała naczynia, a mogła w tym czasie jeszcze wyprać. Napisał trudny sprawdzian na 3, a powinien był na 4+. Garbi się, a powinien chodzić prosto. Odezwała się, ale …
Na kwiecień także zaplanowałam warsztat o empatycznych dwójkach. Mój zachwyt dla tej formy kontaktu jest nieprzerwany. Sama mam kilka takich empatycznych relacji, które bardzo wiele mi dają. Dzięki znajomości, czym jest empatia w ujęciu NVC, możemy sobie nawzajem ofiarowywać najpiękniejsze dary człowieczeństwa: usłyszenie, zobaczenie, obecność. Na ogół to tylko kilkominutowa …
