Nie lubię zerojedynkowości, także w podejściu do małżeństwa. Dostaję wysypki, gdy słyszę, że lekarstwem na egoizm, który niszczy związek (bo tak, egoizm zawsze niszczy, nie tylko małżeństwo) jest samopoświęcenie w tysiącu procent. Myślę, że to prawda, że są ludzie, którzy – by otrzeźwieć z egoizmu, potrzebują usłyszeć bardzo wyraźnie, że …
Gdy próbowałam w kuchni podsumować przedsięwzięcie przeniesienia trawnika z jednej strony ogrodu na drugą, zrealizowane z 12-letnim synem na tak zwanym spontanie, on rzucił w sposób zupełnie naturalny: „Udało się nam, ponieważ wszyscy w nas wątpili!”. Pomyślałam, że kurcze, raczej znam sentencje o innym brzmieniu. Raczej zawodnicy na podium, reżyserzy …
Te słowa (umieszczone na grafice) powiedział do mnie nasz 12-letni syn, Krzyś. Po tym, jak udało się nam zrealizować nowatorski pomysł transplantacji trawnika. Zatrzymuje mnie to zdanie bardzo, bo nigdy tak nie myślałam. Kiedy jest prawdziwe? Podzielę się z Wami jutro refleksją, zwłaszcza że jestem na świeżo po sobotniej konferencji „Wychowanie …
Zastanawiam się, czy znam kogoś, kto pobrał się po to, by się kłócić z drugim człowiekiem. Bo mu tego brakowało, więc postarał się o żonę (lub męża). Wierzę, że jednak zdecydowana większość ludzi, wchodząc w małżeństwo, pragnie życia pełnego harmonii i porozumienia. Myślę nawet, że to pragnienie harmonii i porozumienia …
Pamiętam, że na kilka dni przed dojściem do głosu wszystkich symptomów choroby, pisałam w lutym na blogu o tym, dlaczego nie warto robić sobie kolejnej kawy, gdy człowieka ścina z nóg [KLIK]. Dziś już wiem, że to „ścinanie z nóg” miało swój powód w sytuacji mojego organizmu i wszystko układa …
Możemy tak się przejąć naszą rolą jako rodziców, że z wychowania zostanie głównie jakaś jego zniekształcona część, jaką jest korekta. Nieustanne poprawianie. „Siedź prosto”. „Wrzuć to tam”. „A czemu to takie krzywe?”. „W coś ty się znowu ubrała?”. Jest to metoda niezwykle szybka. W sam raz dla zestresowanego człowieka, który …
Nasza córka zrobiła nam ostatnio dwa zdjęcia (są pod tekstem). Zobaczyłam je dopiero na karcie pamięci aparatu. Na pierwszym idziemy z Andrzejem, trzymając się za ręce. Trochę pochyleni, więc wcale nie tacy pod wrażeniem własnych sukcesów. Raczej doświadczający ciężaru rozmaitych spraw. Raczej wyglądamy jak ludzie, którzy trochę już pożyli. Wiele …
Są ludzie, którzy proszą o pomoc nieustannie. Wydaje się, że zdelegowali już całe swoje życie na innych i jadą po kolorowej zjeżdżalni przysług. Jak dzwoni od nich telefon, lepiej nie odbierać, bo odmówić nie będzie prosto. Zdecydowana jednak większość osób, jakie znam, ma kłopot z tym, by o pomoc poprosić …
Lubię słowo „realizm”. Realizm ogromnie pomaga. Bywa, że mówimy: „Chciałbym nie wyzłośliwiać się tak do żony”. „Chciałabym nie złościć się na męża”. „Nie krzyczeć na dzieci”. Bijemy się w pierś, że znowu „brakowało mi cierpliwości” albo „brakowało mi łagodności”. Powiedziałabym, że najczęściej najpierw brakuje jednak realizmu. Gdy jego nie ma, …
Wakacje od wielu lat spędzam podobnie – razem z dzieciakami w systemie 24/7, przepakowując walizki co tydzień, dwa, a czasem co kilka dni, a Andrzej wyciąga, co może z urlopu i dołącza do nas gdzie tylko się da. Lubię ten czas. Lubię późne wstawanie, wspólne posiłki, trawę, hamak i luz. …
