„Czy będą mnie lubić?” „Gdzie będą mnie chcieć?” „Czy mogę?” Przynależność to sprawa życia i śmierci. Przynajmniej do pewnego wieku – gdy ktoś musi nas nakarmić dosłownie, ale i w sensie wielu kluczowych potrzeb psychicznych. Jeśli tak się nie dzieje, pozostaje w nas rana, bo przecież potrzebowaliśmy czuć się ważną …
Po co potrzebne jest miejsce z widokiem na własne życie? W angielskim funkcjonuje piękne wyrażenie: „informed consent”. Porusza mnie jego pojemność, bo tylko dwa słowa oddają sens wielu polskich: „zgoda na coś, na czego temat mamy wystarczającą ilość informacji”. Kiedy patrzę na swoje życie z różnych perspektyw i gdy poszerzam …
Jeszcze w sierpniu rozpoczniemy wędrówkę ku własnemu ciału w grupie rozwojowej online „Ciało – mój dom”. To grupa dla osób, które chciałyby praktykować rozwijanie kontaktu z własnym ciałem i rozgaszczanie się w nim. Jak uczymy się, że ciało jest integralną częścią naszej tożsamości? Wiemy to doskonale po przyjściu na świat. …
Na informację o zaplanowanym na wrzesień „Kręgu Kobiet z Czułą Przewodniczką” odpowiedziało wiele chętnych i już w tej chwili zostały dwa ostatnie wolne miejsca na pierwsze spotkanie we wrześniu. Dlatego postanowiłam utworzyć jeszcze jedną grupę, która spotykać się będzie raz w miesiącu we wtorek. Pierwsze spotkanie grupy wtorkowej to 26.09. …
𝗻𝗶𝗲 𝘄𝘀𝘇𝘆𝘀𝘁𝗸𝗼 𝗰𝗼 𝗿𝗼𝗯𝗶𝘀𝘇 𝗺𝘂𝘀𝗶 𝗯𝘆𝗰́ 𝘀𝗮𝗺𝗼𝗱𝗼𝘀𝗸𝗼𝗻𝗮𝗹𝗲𝗻𝗶𝗲𝗺 𝗻𝗶𝗲 𝗷𝗲𝘀𝘁𝗲𝘀́ 𝗺𝗮𝘀𝘇𝘆𝗻𝗮̨ 𝗷𝗲𝘀𝘁𝗲𝘀́ 𝗰𝘇ł𝗼𝘄𝗶𝗲𝗸𝗶𝗲𝗺 𝗯𝗲𝘇 𝗼𝗱𝗽𝗼𝗰𝘇𝘆𝗻𝗸𝘂 𝘁𝘄𝗼𝗷𝗮 𝗽𝗿𝗮𝗰𝗮 𝗻𝗶𝗴𝗱𝘆 𝗻𝗶𝗲 𝗯𝗲̨𝗱𝘇𝗶𝗲 𝗽𝗲ł𝗻𝗮 𝗯𝗲𝘇 𝘇𝗮𝗯𝗮𝘄𝘆 𝘁𝘄𝗼́𝗷 𝘂𝗺𝘆𝘀ł 𝗻𝗶𝗴𝗱𝘆 𝗻𝗶𝗲 𝗯𝗲̨𝗱𝘇𝗶𝗲 𝘀𝘆𝘁𝘆 𝑟𝑜́𝑤𝑛𝑜𝑤𝑎𝑔𝑎 Rupi Kaur „dom ciało” Nasze wewnętrzne dziecko przychodzi do nas z wieloma cennymi darami – wśród nich znajduje się zdolność bawienia …
Kultura wiecznego zapier*olu otacza nas zewsząd. Co gorsza, siedzi w nas od środka. To głos, który mówi, że robisz ciągle za mało. A jak już robisz dużo, to mówi Ci, że właśnie powinieneś/powinnaś robić coś innego. Zajmujesz się domem, to mówi Ci, że nie pracujesz zawodowo. Zajmujesz się pracą w …
Kiedy uwierzymy we wszystko, co do nas mówił świat o tym, że było nas za dużo i za głośno, w związku z tym mamy być „grzeczni” – ta grzeczna i pilnująca porządku część nas przejmuje kontrolę nad naszym dorosłym życiem. A działa jak stary patefon, w którym zacięła się płyta, …
„Więc czy dostałaś od życia to, czego chciałaś, mimo wszystko? Dostałam. A czego chciałaś? Nazywać siebie ukochaną, mieć poczucie, że jestem kochana na tym świecie.” Raymond Carver “Late Fragment” z tomu „A New Path to the Waterfall”, Atlantic Monthly Press, 1989. Jak odkryłam, że istnieje możliwość, żeby tak się czuć? …
Kiedy ludzie słyszą o „opiekowaniu się swoim wewnętrznym dzieckiem” – mogą czuć przytłoczenie. Bo już opiekują się dziećmi, pracują w miejscach, w których też doglądają spraw innych ludzi. I noszą w sobie pragnienie, by to ktoś się nimi zaopiekował. To dobry moment, uchwycenie tego pragnienia opieki. Spadku energii, który mu …
Powrót w strony, gdzie spędzałam najpiękniejsze wakacje mojego dzieciństwa, wiele we mnie porusza. Słyszę jeszcze nasz śmiech, gdy pędzimy przez pola w stronę stawu rybnego, by się w nim kąpać. Widzę nasz taniec na belce od płota za stodołą, przy dźwiękach z magnetofonu kasetowego. Czuję pęd wiatru, gdy na rowerach …
„Jeszcze nie siadłam na ławeczce, a już widzę siebie jakby mniejszą i widzę, że nie sięgam nogami do ziemi – może po to, żebym mogła nimi machać. I już czuję wibrującą w moim ciele radość. Jestem jedna, ale jakby podwójna, ja i Dziewczynka. W co będziemy się dzisiaj bawić?” Natalia …
To zdjęcie zrobił mi 8-letni synek. Jestem na nim w piżamie. Nikt na plaży o tym nie wie. W tej piżamie weszłam w pandemii na Śnieżkę i było to zanim Natalia de Barbaro opisała w „Czułej Przewodniczce” swoją wyprawę w piżamie po kawę w Nowym Jorku. Moja decyzja o wyborze …
