„Moje ciało mnie zawiodło”. Czasem mówią tak sportowcy, którzy nie osiągnęli wymarzonego wyniku, ale doznali kontuzji. Czasem powie tak ktoś, kto chciał w nocy popracować, ale zasnął. Czasem w ogóle na głos nie mówimy tego, ale bywa, że coś podobnego myślimy. Planowanie sobie – a ciało sobie. Jakby było nas …
Myślę, że odrzucenie ciała i postrzeganie go jako „więzienia dla duszy” było również w kulturze sposobem na poradzenia sobie z dramatem śmierci. Jeśli nigdy nie pokochasz swojego ciała, jeśli nie zaczniesz doświadczać przez nie własnej złożoności, relacji ani piękna życia, to nie będzie tak żal, gdy przyjdzie moment, że ono …
„Nie mogę o tobie powiedzieć nic dobrego”. „Niezdara”. „Nie można ci wierzyć”. „Bałaganiarz”. „Niczego nie robisz porządnie”. Wyobraź sobie, że ktoś bierze długopis, i pisze te słowa na Twoim ciele. Te, albo inne, jakie o sobie słyszałeś, słyszałaś. Niby tylko ktoś tak głupio mówił, niby nie miał racji, niby po …
„Nic się nie stało”. Słyszę płacz dziecka, małego dziecka, dwulatka co najwyżej. Szlocha i krzyczy w ramionach mamy, a wokół niego, przy trampolinie,, stoi krąg dorosłych osób. „Nic się nie stało” – mówi mężczyzna, a krąg milczy w napięciu. Rozumiem go, wiem, że chce zrobić coś szybko, strząsnąć z siebie …
„W książce „The Art of Forgiveness, Lovingkindness,and Peace” Jack Kornfield opisuje niezwykły zwyczaj jednego z afrykańskich plemion. Kiedy któryś z członków społeczności zrobi coś złego, wszyscy mieszkańcy wioski przerywają to, co robią, żeby się zgromadzić. Człowiek, który – używając terminologii chrześcijańskiej – „zgrzeszył”, siada na środku i wtedy każda kobieta …
Długo, naprawdę długo – od tygodni – szukałam zdjęcia, które pokazałoby, jak to jest pracować z ludźmi w obszarze wspierania rozwoju czy dobrostanu psychicznego. Jak się czuję, pracując jako coach. Zdjęcia, które pokazałoby, jak to jest, mieścić historie, sprawy, doświadczenia, godziny sesji (a przeprowadziłam ich już kilkaset). Szukałam ściany, na …
Nadejdzie czas gdy z radosnym uniesieniem powitasz siebie przybywającego do swych własnych drzwi, w swoim własnym lustrze, i powiesz, usiądź tutaj. Posil się. Pokochasz znowu obcego, który był Tobą. Podaj mu wino. Podaj mu chleb. Podaj z powrotem serce, obcemu, który cię kochał przez całe Twoje życie, którego ignorowałeś dla …
„Zawsze staram się pomagać ludziom” – powiedział Ed (…). A co myślał w przeciwnym przypadku? „Jest mi z tym źle. Czuję się winny”. Dla wielu ludzi poczucie winy jest sygnałem, że zdecydowali się zrobić coś dla siebie. Większości pacjentów z poważnymi schorzeniami sugeruję, że brak poczucia winy oznacza prawdopodobnie, że …
To, jak nas odzwierciedlano, rzutuje na to, jak wyobrażamy sobie odzwierciedlenie w oczach innych ludzi. Jeśli głównym sposobem odbicia naszych pragnień, myśli i potrzeb była ocena, wyobrażamy sobie, że drugi człowiek, zwłaszcza ten, który podchodzi blisko nas – także nas głównie ocenia. Jeśli traktowano nas bez empatii i z chłodem, …
„Kiedy Bóg drzwi zamyka – to otwiera okno”, napisał kiedyś w rytmie swojego łagodnego i mądrego oglądu świata ks. Jan Twardowski. Zdanie to żyje jako metafora nadziei, że gdy coś się kończy – to stwarza szansę, by coś innego stało się możliwe. Dla mnie jest ono także o tym, że …
„Nie wiadomo, co nas spotka”. To prawda. Życie puka do drzwi na rozmaite sposoby i wobec części z nich czujemy się mali i krusi. Nieograniczony wpływ na życie to iluzja. Jest też jednak tak, że jeśli trudnych sposobów, w jakie życie pukało do naszych drzwi było sporo – to zaczynamy …
Co się przemieni, jeśli się zatrzymasz? Co niechcianego poczujesz, jeśli odsuniesz wir dziania się? Jakby to było, móc to niechciane poczuć, nazwać, zrozumieć i przytulić? Jakie pragnienia i jaką tęsknotę odkryjesz w sobie, gdy przystaniesz? Ile to zatrzymanie przy sobie doda wagi Tobie samemu/samej i Twojemu życiu, bo jesteś ważniejszy/ważniejsza …
