„Boli mnie od kilku dni głowa…” – „Wiesz, a mi coś się stało w łokieć – ledwo żyję!” Znacie takie dialogi? Te drogi wielopasmowe? Drogi wzajemnego mijania, ale nie spotkania? Wchodzenia sobie nawzajem w słowo, by szybko wrzucić swoje, które tam tyle czekało, że trzeba to powiedzieć bez względu na …
z cyklu #okruchycodzienności – Narysowałem swój mózg – powiedział mi w piątek Pawełek. Jest już drugi tydzień chory, podobnie jak 3/5 naszej rodziny, dlatego świętowaliśmy Wszystkich Świętych głównie w domu i było dużo czasu na rysowanie i gadanie. – A co jest w środku? – zapytałam zaciekawiona. – Serce. No tak. …
Napisałam ostatni tekst dla Aletei [KLIK] oryginalnie pod innym tytułem – „Samotność w małżeństwie”. I choć redakcja postanowiła zaciekawić czytelników zmieniając go na pytanie: „Czy małżeństwo jest po to, by leczyć samotność?”, ja nie miałam intencji, by postawić sprawę albo-albo. „Leczy samotność” albo „w ogóle nie jest od tego”. Bardziej …
Jeśli skleisz potłuczoną filiżankę klejem do porcelany, to potem przy każdym stuknięciu o blat uderzenie rozejdzie się najpierw tymi rysami. Nie znam dobrze tematu wytrzymałości materiałów, choć przez wiele lat zajmowałam się tłumaczeniami technicznymi podobnych zagadnień, ale wydaje mi się, że rzeczy pękają i rozlatują się wzdłuż złamań i pęknięć, …
Dziś Dzień Dziecka Utraconego i przypominam sobie. Poważna twarz lekarza: „Nie mam dobrych wiadomości”. Izba Przyjęć i to, jak płaczę dyktując swój PESEL. Noc na oddziale i zimno i drżenie takie, że nie ma jak zadzwonić po pielęgniarkę. Noc na korytarzu w poszukiwaniu czajnika i odgłos bicia serca czyjegoś dziecka …
Jak się potłuczesz albo jesteś w rozsypce, każdy z kawałków potrzebuje być znaleziony. Tego, co upadł, potrzeba podnieść, obmyć i ukołysać. Tego, co się złamał, potrzeba poskładać. Zabezpieczyć. Włożyć do gipsu. I otulić chustą. Tego, co się poranił, potrzeba opatrzyć. Dać plasterek, zabandażować i jutro zrobić to ponownie. Tego, co …
Mam taką cerę, że od wieku nastoletniego ciągle się coś z nią dzieje. Złożyłam wizyty wielu dermatologom, wypróbowałam wiele mazideł, aż z dziesięć lat temu dałam sobie spokój. Zakrywam fluidem i pudrem sypkim. Gdy nie mam makijażu, ludzie się mnie pytają, co mi się stało i czy nie potrzebuję pomocy. …
Kim jest, co robi i co myśli „prawdziwy mężczyzna”? Jakoś ostatnio chodziło za mną zdanie samozwańczego wieszcza w tej sprawie. I bardzo potrzebowałam rozmontować je na części i powiedzieć coś o tym, jak uruchamiamy niszczarki człowieczeństwa, konstruując slogany o „prawdziwych mężczyznach” (czy „prawdziwych matkach” itd.). Napisałam o tym w ostatnim …
Rozpoczęły się zapisy na drugą edycję cyklu warsztatowego „Droga do siebie samej”, który pomaga opiekować się swoimi potrzebami, wartościami i granicami. Ostatnim razem był to piękny, ubogacający i wspierający czas w kobiecym gronie. Link do strony z opisem warsztatów oraz formularzem rejestracyjnym można znaleźć tu: https://malgorzata-rybak.pl/cykl-droga-do-siebie-samej/ Ponieważ chętnych jest bardzo …
Mamy w domu taką parę czarnych dżinsów, które nie wiadomo, czyje są. Krążą po domu, podawane z szafy do szafy. Wpadają mi w ręce podczas remanentów. Zanoszę do pokoju Krzyśka. Krzysiek po miesiącu podrzuca je Ani. Ania podrzuca do kosza na pranie, bo po wycieczkach są wyświechtane. Andrzej zwijając pranie …
Po dwudniowym zjeździe szkoły – w domu, gdzie z każdego kąta woła coś o bezzwłoczną uwagę, czuję ciężar życia. Ze wszystkimi pytaniami, z martwieniem się, że syn na spływie kajakowym w górach w tą wichurę, a najmłodszy nie chce za nic polubić przedszkola. A to przecież tylko czubek wyzwań, jakie …
To chyba jedno z trudniejszych przekonań – że trzeba się zawsze trzymać. „Ona dzielnie się trzyma”. „On się tak dobrze trzyma w tym wszystkim”. Trzymać się – to dobra umiejętność. O ile nie jest takim rodzajem trzymania się, jakbyśmy smagali siebie batem. Po to, żeby nie czuć, żeby nie doświadczać …
