Jezus zabiera swoje ciało do Nieba. Rozłąka duszy i ciała może być tylko tymczasowa, tak ono jest drogie i ważne. Ciało to ja. Część mojej tożsamości. W „The Chosen” przejęło mnie do głębi ucieleśnienie Jezusa. Jak bardzo mieszka On w swoim ciele. Jak wiele doświadcza w nim swobody. Jak śmieje …
A co, jeśli na beztroskie dzieciństwo nie było miejsca? Jeśli malcy musieli dźwigać dorosłe ciężary? Opiekować wielkie problemy? Posuwać się i robić miejsce na wszystko, co ważniejsze, pilniejsze i bardziej doniosłe? Dziecięce części pozostają wtedy zepchnięte w miejsca trudno dostępne. Zakaz bycia dzieckiem pozostaje zapamiętany w ciele, w myślach, w …
Jeżdżąc autem dużo już słyszę w reklamach w radio o Dniu Mamy – i o tym, że „mamo, masz prawo zadbać o siebie”. Mam taką myśl, że kiedy potrzeby mamy są od zawsze w zaniedbaniu, to owo prawo do zadbania o siebie może przychodzić w takiej postaci: „A teraz dajcie …
„Wdzięczność” – to słowo pojawiło się na wczorajszym warsztacie online „Pokój z widokiem” kilkanaście razy. Wdzięczność pojawiała się, gdy czuliśmy grunt pod stopami – na różne sposoby. Gdy zauważaliśmy to, co schowane na co dzień przed naszym wzrokiem. „Nie wiedziałam, że tyle we mnie jest”. Na koniec wiele padło słów …
* już mamy to, co może dać nam pełnię po prostu nie są to rzeczy lecz ludzie oraz śmiech i poczucie więzi 𝑛𝑖𝑒𝑧𝑎𝑠𝑡𝑎̨𝑝𝑖𝑜𝑛𝑒 Rupi Kaur z tomiku „dom ciało” * Jeśli czytasz ten wiersz i myślisz, że tych ludzi w Twoim życiu jest za mało, możesz narysować mapę, w której …
Wczoraj odbyła się pierwsza z cyklu „Rozmów na Wyspie”, w których chcemy się dzielić praktyczną wiedzą na temat różnych psychologicznych aspektów naszego funkcjonowania, narzędzi pomocnych w ogarnianiu siebie, relacji, codzienności, życia. W tym inauguracyjnym spotkaniu udział wzięła Ola Mroczko, założycielka Wyspy, która odpowiadała na moje pytania o to, w czym …
Życzę Wam Świąt pełnych obecności. Obecności przy sobie – kiedy wiem, co u mnie się dzieje. W moim ciele, uczuciach, myślach. Kiedy siebie widzę i słyszę, i z uwagą opiekuję się tym, co prosi o zaopiekowanie. Kiedy odpuszczam dobieganie do wszystkich miejsc i kontrolowanie wszystkiego, co się wokół mnie dzieje. …
W trzecim dniu historii o ciele wszystko zanurza się w ciszy. Gdy o tym dziś myślałam, przypomniał mi się mój egzamin trenerski. Informacją zwrotną miał być obraz, który przywoływali uczestnicy egzaminu, tworzący zarazem grupę odbiorców dla egzaminowanego, prezentującego demo własnego warsztatu. Kasia Kurpińska-Obel, prowadząca, zaczęła tak: „Jesteś jak żaglowiec, który …
Przeczytałam ten cytat ostatnio i pomyślałam, że wszystko zależy, kto i jak wypowiadałby te słowa. Gdyby mówił je ktoś pozbawiony empatii, kto wierzy we wszechmoc ludzkiej woli, brzmiałyby one okrutnie. Każdy, kto doznał fizycznego czy emocjonalnego bólu, wie, jak trudno jest odzyskiwać zaufanie do życia. Gdyby mówił je ktoś, kto …
W ciągu kilkuset sesji coachingowych, które przeprowadziłam, to zdanie chyba usłyszałam najczęściej. „Pewnie myślisz, że to, co mówię, jest głupie”. Gdy klient mówi do mnie w ten sposób, wiem, że próbują się ze mną skomunikować różne jego części. Buduje ku mnie most jego wewnętrzny krytyk, który zakłada, że znajdzie we …
Brak asertywności może się nam kojarzyć z uległością i rozmytymi granicami albo z „byciem cicho” wtedy, kiedy potrzeba ujawnić swój głos. Rzadziej pewnie uświadamiamy sobie inne oblicze nieasertywnych zachowań, jakim jest bierna agresja. Złośliwości, szpile, fochy, obrażanie się, ignorowanie – biorą się właśnie z tego, że ktoś nie umie wyrażać …
Może się wydawać, że idea Wielkiego Postu polega na zapomnieniu o ciele. W moim odczuciu jest dokładnie odwrotnie – droga, jaką przeszedł Jezus, to zaproszenie do odnalezienia własnego ciała, być może skazanego na śmierć. Na umieranie z zapomnienia, przeciążenia, braku czułości. Na webinarium o asertywności mówiłam o tym, że gdy …
