Empatia może się kojarzyć z zarażaniem się trudnymi uczuciami. Z empatią w ujęciu NVC jest jednak jak z nauką języka obcego. Zdejmujemy z siebie ciężar „robienia czegoś”, a uczymy się kilku prostych rzeczy w byciu przy drugim człowieku. Żeby prowadzić takie empatyczne rozmowy w dwójkach, nie potrzeba przejść studium NVC. …
Napiszę Wam jutro trochę o warsztacie o empatycznych dwójkach, który prowadziłam w piątek, a póki co daję znać, że za dwa tygodnie w piątek odbędzie się on znowu – dla tych, dla których nie starczyło miejsc i dla nowych zainteresowanych. Zapraszam, jeśli chcecie doświadczyć na sobie, jak prosta i jak …
…czyli dlaczego lepiej, gdy wsparcie staje się dla nas sposobem na życie – o tym była wczorajsza konferencja, w której miałam przyjemność dzielić się z Wami myślami i doświadczeniami na portalu Kierunek Niebo. Mówiłam o kulturze rywalizacji, która pozbawia nas poczucia połączenia z innymi ludźmi i życzliwości dla siebie samych. …
Już jutro wieczorem (20:00) na portalu Kierunek Niebo możecie posłuchać mojej konferencji o wsparciu. 💚 Bardzo się ucieszyłam z zaproszenia do podzielenia się czymś na ten temat właśnie – nie tylko dlatego, że pracuję sama w obszarze wspierania innych, ale dlatego, że w dużej mierze jesteśmy społeczeństwem ludzi samotnych i niewysłuchanych. …
Chodził mi ten warsztat po głowie już bardzo długo. I w końcu wylądował w marcowym kalendarzu. Zaplanowałam go na piątkowy wieczór, 12 marca. Pierwsza inspiracja do niego pochodzi jeszcze z epoki, gdy spotykałyśmy się na warsztatach na żywo przy kawie i herbacie, i rozmawiałyśmy o tym, że w regulacji emocji …
Gdyby to była powtórka z rozrywki, to zaczęłoby się od „Para-ment Pikczers [i tu głośne ryczenie lwów] prezent – ują”, potem liryczne pianino by się włączyło i równie lirycznym głosem przemówiłby Andrzej Zaorski: „Kulisy srebrnego ekranu”. A później padłoby słynne: „Fajny film wczoraj widziałem…” Jak dalej – kto pamięta, ten …
„Jestem przybita, że tak to wyszło…” „Jeśli wszystko odkładasz na potem, to co się spodziewasz, że wyjdzie lepiej?” „I wtedy pękłam i nakrzyczałam na syna!” „Nie powinno się krzyczeć na dzieci”. „Nie widzę nadziei ani wyjścia z tej sytuacji”. „Gadasz się jak głupia nastolatka”. Kasownik. Ocena jest kasownikiem. Temu, który …
To jest anioł, któremu kilka lat temu ubraliśmy szalik ze wstążki. I gdy tak spoglądam na niego, myślę o tym, że on, ogrzewając tego małego, zranionego ptaszka, sam też potrzebuje ogrzania. Żeby go nie zawiało. Żeby się nie przeziębił z niewyspania. Żeby mu nie zabrakło ciepła. Opiekun, żeby mógł się …
Krąży co jakiś czas po internetach taka maksyma, że „nie jesteś czekoladą, nie każdy musi ciebie lubić”. Zatrzymuje mnie to zdanie chyba nie z powodu pewnej pociechy, jaką niesie. Bo zastanawia mnie w nim bardziej dostrzeżenie tej potrzeby, żeby jednak być lubianym. To ważna potrzeba, zupełnie fundamentalna: potrzeba przyjęcia, bezwarunkowej …
Lęk przed bliskością nie pojawia się bez przyczyny. Ma swoje dobre powody. Rodzi się z doświadczenia. Pozwoliliśmy komuś być blisko i nic dobrego z tego nie wynikło. Może im ktoś był bliżej, tym celniejszy był cios. Tym trudniej, gdy bliskość ma w nas jednocześnie dwie odsłony: lęk przed nią …
Jedno i drugie. Dwie części obrazu, które pozwalają na to, by budować więź. Jakąkolwiek więź, która karmi, daje życie i schodzi na głębiny. „Widzę tylko siebie” – wprowadza do relacji ten rodzaj nierównowagi, że dla drugiego nie ma już miejsca. Jesteś nieważny. Liczą się moje potrzeby. Jeśli kosztem ciebie sięgnę …
Jakoś tak się utarło, że wiele osób, gdy słyszy „dbać o siebie”, wyobraża sobie sytych egoistów, którzy żyją w myśl zasady „look out for number one” – troszcz się o numer 1, czyli o siebie. Druga skrajność, choć tak naprawdę to część tego samego continuum – to widzenie w koncepcji …
