Piszę do Ciebie z czasu pomiędzy. Pomiędzy przedświąteczną bieganiną a noworocznymi fajerwerkami. Widziałam dziś w markecie, że handlowcy już go zagospodarowali: cichcem wyjechały krasnale i mikołaje, a weszły wiosenne porządki i walentynkowe serduszka. Świat nie chce, żebyśmy byli pomiędzy. Rozumie je jako brak presji, brak dopaminy – czyli śmierć. Dlatego …
Przytulenia własnej samotności – choćby tej przy stole pełnym ludzi – tak jak się przytula nowo narodzone dziecko. By słyszała bicie Waszego serca, czuło ciepło Waszej piersi, słyszała głos płynący z głębi ciała i mogła się poddać kołysaniu Waszych rąk. By wiedziała, że na pewno z nią jesteście i nigdy …
Jak to się dzieje, że mimo dorosłych lat tak wiele osób boleśnie traci dostęp do własnego głosu, wyrażania potrzeb czy realizacji własnych pomysłów na spędzanie Świąt? W Świętach jest wiele elementów „bezczasu” – bezczas to obrus prababci, zastawa ze złotym brzeżkiem, którą oglądaliśmy ledwo odrastając od stołu, lampki pradziadka, które …
Lęk przed bliskością sprawia, że uciekamy z kontaktu. Fizycznie jeszcze jesteśmy z drugim człowiekiem, ale emocjonalnie nas już nie ma. Ciało się zamraża, myśli odpływają. W grupie o „syndromie oszusta” podaję przykład, jak ten mechanizm uruchamia się, gdy słyszymy komplementy. Wiele jest sposobów na to, by unikać wtedy kontaktu – …
„Syndrom oszusta” – choć dosyć prosto go tłumaczymy, nie jest prostym tematem. Poleciała mi niejedna łza przy naszych codziennych rozmowach w grupie rozwojowej. Dlaczego to trudne? Bo z kłamliwymi, zniekształconymi myślami o nas samych możemy iść tak długo, że nie tylko ciężko jest nam się od nich odklejać, ale i …
Glenn Schiraldi pisał o tym, że jeśli umieszczamy naszą wartość na zewnątrz nas, nasze poczucie własnej wartości faluje jak sinusoida. I rzeczywiście tak jest. Zgubiłam okulary – wskaźnik leci w dół. Gorzej, gubię kartę bankomatową – wskaźnik jest jeszcze niżej. Zaspałam do pracy, a potem szef udzielił mi reprymendy – …
„W tych momentach [trudnych doświadczeń] najwięcej czerpiemy z przywoływania praktyki samoakceptacji – gdy czynimy wobec siebie samych zobowiązanie, by być wsparciem dla siebie bez względu na to, w jakim znajdujemy się punkcie na continuum [pomiędzy rozkwitaniem a przetrwaniem]. W powracającym rytmie, wszyscy ludzie napotykają na egzystencjalne wyzwanie radzenia sobie z …
„Anielskość” – to bycie tak ogromnie miłym, ciepłym, cichym i ustępliwym, że osobowość jakby gasła. To jeden z biegunów, na którym znajdują się osoby, które mają kłopot z pomieszczaniem własnej złości. Do tego stopnia, że wysłali ją na banicję. Mieszka więc na drugim, odległym biegunie, zabetonowana w schronie. Tracąc kontakt …
Lepiej późno niż wcale, więc i ja przychodzę do Was nieco spóźniona z kalendarzami adwentowymi. Niewiele się w nich zmieniło więcej niż daty, wiem jednak, że są tacy, co na nie czekają. Kalendarze znajdziecie TU [KLIK]. Przekazuję Wam je w ręce z życzeniami, byście byli dobrzy dla człowieka, którym jesteście …
Trochę zadrżała mi ręka, gdy wybierałam temat grudniowego Kręgu. Bowiem dla tylu z nas, kobiet jak i mężczyzn, grudzień kojarzy się z zapracowaniem, nie odpoczywaniem. Im bardziej przyroda wygasza działalność i przykrywa świat na naszej półkuli kołderką, ty, większe rozwijamy prędkości. Zostałam więc przy odpoczynku. Przy marzeniach o odpoczynku, przy …
„Bez względu na to, co osiągnąłeś, przychodzi moment, gdy myślisz: 'Jak dotarłem aż do tego miejsca? Kiedy odkryją, że tak naprawdę jestem oszustem i wszystko mi odbiorą?’ ” —Tom Hanks Wczoraj prowadziłam pierwszy live o syndromie oszusta w grupie rozwojowej i towarzyszy mi pewność, że zajmujemy się czymś ogromnie ważnym. …
„Jestem jak puzzel z układanki, który nigdzie nie pasuje” – usłyszałam kiedyś. „Nie pasuję tu” – może Ci przychodzić do głowy w przeróżnych miejscach. Gdy zbierają się w jednym miejscu profesjonaliści, którzy zajmują się tym, co Ty. Albo na szkolnej wywiadówce. „Nazbyt odstaję” – to kolejna myśl, bo akurat przypominasz …
