Choć nieraz bardzo byśmy marzyli o tym, by rzeczy działy się szybko – by wystarczyło przeczytać książkę, obejrzeć film i już móc myśleć tylko nowe myśli i podejmować tylko nowe działania, które prowadziłyby nas do szczęśliwszego życia – niestety na ogół to tak nie działa. Byśmy mogli uczyć się nowych …
Patrzę, jak biega po trawie żywotna część mnie i wystawia ku słońcu piegowatą buzię. Widzę, jak w zachwycie bierze głębokie oddechy. Porusza się jej przepona i wtedy z ust wyrywa się westchnięcie oszołomienia ciepłym powietrzem i wiosną. Jakby widziała to wszystko po raz pierwszy. Może coś namaluje, może napisze wiersz, …
Dzień dobry! Daję Ci znać, że dzisiaj jest 3 marca, czyli ostatni dzień na dołączenie do grupy rozwojowej online „Granice w praktyce” w cenie „early bird”. W grupie będziemy się uczyć, jak rozpoznawać granice, jak się nimi opiekować i jak je ujawniać w relacjach ze światem. Grupa wystartuje 10 marca …
Dzień dobry, moje granice. Jak się dzisiaj macie? Ciekawe, co czujesz, gdy słyszysz to pytanie. Wyobrażam sobie, że odruchowo poprawiasz się na krześle albo fotelu w autobusie. Poruszasz barkami, które może uniosły się w obronnym geście i tak zostało. Może czujesz gdzieś niewygodę – możemy to świętować! Bo przecież chodzi …
„Nie wiem, gdzie są moje granice”, możesz mówić. Można tego nie wiedzieć. Przecież najpierw potrzebowaliśmy się nauczyć, że to ważne, gdzie i jakie one są. A uczyć tego da się jedynie w relacji, gdy ktoś mówi: „Widzę ciebie w twoich granicach”. „Kocham ciebie w twoich granicach”. „Jestem tu z tobą …
Przyszła do mnie Zabawa. Pokulała do mnie po podłodze kolorową piłkę. Pomyślałam: „Nie, no co ty, nie mam na ciebie czasu”. Nie przejmowała się, siadła na podłodze po turecku. Powoli, żeby mnie nie przestraszyć. „Żadnych pustych przebiegów, wiesz, jak jest” – spróbowałam jej tłumaczyć. A ona nic nie mówiła, spojrzała …
Droga Rupi, Chciałabym czasem, by to była podróż dyliżansem – bardziej niż bieg przez płotki. (Czasem, by to było dobre Intercity, jak to, które wozi mnie do poznańskiej szkoły psychoterapii – niechby jeszcze rozdawali kawę z ekspresu i kanapki). Mogłaby to być też i jazda TGV Paryż-Lion, ale po to, …
– Czuję ogromne zmęczenie – powiedziałam do artysty prowadzącego plener, na który latem wybrałam się po dekadach niemalowania. Przechadzał się po naszych stanowiskach i zaglądał, co tam słychać. – Czuję, że czegoś tu brakuje, ale nie wiem czego. – Niech pani odejdzie od sztalugi, pójdzie się przejść. Nie ma sensu …
Przyszła do mnie pauza i siadła na kolorowym worku sako. Byłam akurat bardzo zajęta, bo mam w życiu sporo wyzwań. Część pojawiła się sama, część sama zaprosiłam. Pauza umościła się na worku i zapytała: – To ta pufa, którą sobie kupiłaś, żeby sobie robić wygodne przystanki? Spojrzałam na nią z …
To karteczka z lipcowego, urodzinowego „Kręgu Kobiet z Czułą Przewodniczką”, podczas którego obsypałyście mnie kwiatami. Moim marzeniem jest to, by każda kobieta, która przychodzi na Krąg, mogła świętować to, że się urodziła, chodzi po tym świecie i jest. A jej wartość nie podlega negocjacji. To, co robimy na Kręgu zabierając …
„Sprawdzanie ze sobą” to jak przyjazne spojrzenie do własnego wnętrza. Jak powitanie przyjaciela: „Hej, co słychać?”. To zatrzymanie, które pozwala zorientować się, w jakiej sytuacji znajdują się nasze granice (dużo wcześniej zanim znajdziemy się „na granicy wytrzymałości”, „na granicy obłędu”). To możliwość ogarnięcia opieką naszych potrzeb (wzięcia za nie odpowiedzialności, …
– Co dzisiaj widziałeś najpiękniejszego? – pytam 9-letniego syna, który rano oglądał bajki, gdy ja rano pracowałam. Teraz jemy razem śniadanie, które zrobił sobie i mi. – Ciebie – odpowiada Pawełek. Ach, myślę sobie, jak to poruszająco i miło być tak zobaczoną. I myślę sobie, że to dzięki temu, że …
