Wczoraj zawitała u mnie „Potęga obecności” – najnowsza książka Daniela Siegela, autora znanego mi dzięki modelowi stref regulacji emocjonalnej, opracowanego przez specjalistów Bliskiego Miejsca. Pomyślałam, że książka o obecności to coś na teraz, gdy tyle się ciągle zmienia, jesteśmy w niepewności, lęku, zaskakiwani przez poważne wyzwania. Gdy coraz mniej możemy …
Napisałam dla Aletei o takiej propozycji – uczenia się obsługi siebie samej/samego. To może być trudniejsze niż walka z sobą lub stawanie się „najlepszą wersją” kogoś (mawiamy „siebie”, ale mam wątpliwości, czy serio to mamy na myśli). Bo zaczynamy od momentu, w którym decydujemy się ze sobą zaprzyjaźnić i zaopiekować. …
Mam poczucie, że to działa we wszystkie strony. To coś o potrzebie czucia się kimś ważnym i ok. Przyjętym, znaczącym, mającym głos. To coś o dawaniu innym uważnego spojrzenia, dostrzegania zmęczenia albo zmartwień, pytania o potrzeby. To coś o dostrzeganiu samego siebie w złożoności potrzeb i granic, a nie siebie …
„Niewidzialne dzieci”, mimo ciszy, w jakiej żyją w stopniowej rezygnacji ze swojego głosu – nie doświadczają wewnętrznego spokoju, lecz cierpienia. Ponieważ ich potrzeby, uczucia i granice zostały uznane za nieważne, stają się takimi dla nich samych. Próbując w dorosłości szukać dowodów na swoje istnienie, funkcjonują z raną bycia niewidzianymi wówczas, …
Myślę, że dla dzieci być widzianym znaczy „istnieć”. Albo „wiedzieć, że się istnieje”. Doświadczać bycia osobą. Potem mogą siebie widzieć, gdy stają się dorosłymi ludźmi. I dostrzegać innych. m #bliskidom
Można czuć się niewidzianym mimo mieszkania pod jednym dachem, pracowania w jednym pokoju, tworzenia jednego projektu. Można się czuć widzianym tylko w małym kawałku. Można patrzeć na innych kontrolnie, naprawczo, przez pryzmat wyobrażeń tego, co się „powinno”, „musi” i „trzeba”. Można patrzeć i nie widzieć. Można żyć w …
Bez bycia w kontakcie – nie ma relacji. Wiele dało mi Rosenbergowe odkrycie, że ocena ten kontakt odcina. I o tym rozmawiamy na warsztatach – jeśli w pierwszych naszych słowach jest ocena, wówczas to wszystko, co powiemy potem, nie zostanie już usłyszane. Ocena zamyka. Nie da się nią dopukać do …
Zainspirowała ten tekst dramatyczna dla mnie scena w sklepie. Z udziałem małego chłopczyka, wymęczonego i płaczącego, i jego mamy, która „stawiała mu granice”. I mam poczucie, że to milczenie otoczenia też jest o tym, jak bardzo żyjemy nadal w świecie podwójnych standardów: tego, co wolno wobec dzieci, i tego, jak …
Święta to czas, który obciąża emocjonalnie z wielu, wielu powodów. W nim jak w soczewce skupiają się nasze wspomnienia, doświadczenia, najgłębsze potrzeby, marzenia, braki. Dochodzi do głosu pustka, ból albo osamotnienie. I pewnie, że chcemy, żeby to był radosny i piękny czas. Jednocześnie jednak „w tle” odpala się oprogramowanie, któremu …
„Gdy to coś niezwykle kruchego i ważnego w nas zostanie z nas wyjęte, połamane i rozbite – sukces mierzony wynikami może być świętym Graalem, którego szuka się przez całe życie” – piszę w ostatnim tekście dla Aletei [KLIK]. Fotoedytor portalu wybrał zdjęcie, które tam zobaczycie, które jakoś kojarzy temat z …
Sylwia Włodarska zrobiła taki prezent! Do jutra do 20:00 możesz nieodpłatnie wysłuchać każdej z 15 rozmów, które złożyły się na konferencję online dla rodziców „Bliżej potrzeb, bliżej szczęścia”. Możesz wybrać te, które Ci umknęły albo posłuchać jeszcze raz. Dla mnie to słuchanie było ogromnie ubogacające. ❤️ Zrobiłam wiele notatek w …
Lato skończyło się nam jak urwany film w kinie starej daty i dramaturgia utworu zmieniła się wraz z montażem kolejnej szpuli. Scenografię wody, lasów i pól zamieniono na szkolne ławki, są problemy z doświetleniem scen: rano – ciemno, po południu – ciemno, a pomiędzy różnie to bywa. Aktorzy bledsi, z …
